Vogue Café stond al een tijdje op mijn wishlist van te bezoeken resto's, en zaterdagavond kwam het er dan van. Dit restaurant staat bekend als een van de hippere plaatsen in Moscow, ligt super centraal - naast de Zum (luxe shopping galerij), in het kloppend hart van uitgaand Moscow.
Parkeren in Moscow is iets speciaals. Tot voor kort was het heel normaal om je gelijk waar in de stad, gewoon op de plaats van bestemming vlak voor de deur, op de stoep, in het park, voor het theater of desnoods op het zebrapad, te parkeren. Dit gaf een ietwat chaotische indruk. Sinds 1 november is echter in een buurt in het centrum betalend parkeren ingevoerd bij wijze van proefproject. De voetpaden zijn afgezet met linten zodat je je auto daar niet meer op kwijt kunt. Aangezien ook Vogue Café zich in deze buurt bevindt, vreesden we moeilijk parkeerplaats te vinden. Onze vrees bleek echter volledig onterecht... Dominique - onze bob van de avond - parkeerde zich vlotjes op z'n Moscows op zo'n 5 minuutjes wandelen van onze plaats van bestemming.
Het Vogue Café voldeed aan de verwachtingen. Het interieur was trendy, het personeel en de gasten ook, het eten was lekker en betaalbaar, behalve dan de wijn natuurlijk. Al bij al een zeer geslaagd adresje. Om het op z'n "komen eten's" te zeggen: van mij krijgen ze een welverdiende 8,5/10.
Nu we dan toch in de buurt waren konden we toch niet zomaar alle bars voorbijgaan. Bar 1 stapten we vlot naar binnen, en al even vlot weer naar buiten, want het was niet de bar die we in gedachten hadden. Bar 2 was wel wat we wilden: een bar à la Coyote Ugly, inclusief Russian ladies op de toog. Echter hier moesten we aanschuiven in een rij(tje) om binnen te mogen wat we niet zagen zitten. Bar 3 dan maar, ook met Russian lady, en na controle van onze passen (zooo jong zie ik er nu toch ook weer niet uit?? ;-)) en handtassen mochten we binnen. Van binnen was het niet zo anders dan een danscafe in België, behalve dan de danseres op de toog, en het feit dat de bodyguard voor de deur ervoor zorgde dat er wel degelijk plaats was om te dansen indien gewenst. Ook was daar geen cola te verkrijgen, dus was ik verplicht om dan maar voor mochito te gaan...
Njammie!!
Deze morgen was het pijnlijk. Vooral toen we om 10AM op het basketbalterrein stonden met het hele gezin, gelaarsd en gespoord, en ik toen tot de vaststelling kwam dat deze week de basket pas om 11h30 begon s-]
Parkeren in Moscow is iets speciaals. Tot voor kort was het heel normaal om je gelijk waar in de stad, gewoon op de plaats van bestemming vlak voor de deur, op de stoep, in het park, voor het theater of desnoods op het zebrapad, te parkeren. Dit gaf een ietwat chaotische indruk. Sinds 1 november is echter in een buurt in het centrum betalend parkeren ingevoerd bij wijze van proefproject. De voetpaden zijn afgezet met linten zodat je je auto daar niet meer op kwijt kunt. Aangezien ook Vogue Café zich in deze buurt bevindt, vreesden we moeilijk parkeerplaats te vinden. Onze vrees bleek echter volledig onterecht... Dominique - onze bob van de avond - parkeerde zich vlotjes op z'n Moscows op zo'n 5 minuutjes wandelen van onze plaats van bestemming.
Het Vogue Café voldeed aan de verwachtingen. Het interieur was trendy, het personeel en de gasten ook, het eten was lekker en betaalbaar, behalve dan de wijn natuurlijk. Al bij al een zeer geslaagd adresje. Om het op z'n "komen eten's" te zeggen: van mij krijgen ze een welverdiende 8,5/10.
Nu we dan toch in de buurt waren konden we toch niet zomaar alle bars voorbijgaan. Bar 1 stapten we vlot naar binnen, en al even vlot weer naar buiten, want het was niet de bar die we in gedachten hadden. Bar 2 was wel wat we wilden: een bar à la Coyote Ugly, inclusief Russian ladies op de toog. Echter hier moesten we aanschuiven in een rij(tje) om binnen te mogen wat we niet zagen zitten. Bar 3 dan maar, ook met Russian lady, en na controle van onze passen (zooo jong zie ik er nu toch ook weer niet uit?? ;-)) en handtassen mochten we binnen. Van binnen was het niet zo anders dan een danscafe in België, behalve dan de danseres op de toog, en het feit dat de bodyguard voor de deur ervoor zorgde dat er wel degelijk plaats was om te dansen indien gewenst. Ook was daar geen cola te verkrijgen, dus was ik verplicht om dan maar voor mochito te gaan...
Njammie!!
Deze morgen was het pijnlijk. Vooral toen we om 10AM op het basketbalterrein stonden met het hele gezin, gelaarsd en gespoord, en ik toen tot de vaststelling kwam dat deze week de basket pas om 11h30 begon s-]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten