Haha huiswerk

Ook al is huiswerk in dit huis "serious business", toch gebeurt het al eens dat ik een binnenpretje krijg als ik met mijn kinderen rond de tafel huiswerk zit te maken.
De gemoederen en bijhorende frustaties kunnen al eens hoog oplopen - vooral dan bij Mathias - als ik weeral eens iets moet opzoeken op internet omdat mijn engels ontoereikend is. En als hij dan uitspraken doet als: "is er eigenlijk IEMAND in dit huis hier én nu die tegoei engels kent???" dan kan ik mij toch echt niet meer inhouden.

Lotte zien huiswerk maken is soms ook echt hilarisch. Ik hoop dat miss Furniss (haar juf) deze post niet te zien krijgt ;-)

En Sarah, die heeft u al in alle mogelijke posities boven haar huiswerk zien zitten, hangen, liggen in een eerdere post, maar haar mimiek blijft echt de moeite. Ook wordt haar creatieve toets in het huiswerk niet altijd geapprecieerd...

After all homework IS serious business @ BIS. En om dat te onderlijnen kregen wij als ouders nog een contractje voorgeschoteld waarbij we ons engageren om onze kinderen te helpen hun "learning targets" te bereiken.

Chicken Pox

Lotte heeft windpokken. En voor de eerste keer in mijn leven veroorzaakte dit geen stress en kopzorgen over hoe ASAP opvang georganiseerd te krijgen, of werkafspraken af te zeggen. Al moet ik toegeven dat professionele opvang voor zieke kinderen een pak makkelijker te regelen was sinds ik de CM inruilde voor een onafhankelijk ziekenfonds... Maar nee, deze keer stelde zich geen van deze problemen. De enige afspraak die ik moest annuleren was een lunch op woensdag met "les filles francophones", zoals alleen de franstaligen zichzelf zo elegant kunnen omschrijven. Voor mij vooral een gezellige middag en een opportuniteit om ook mijn frans te onderhouden/ op te krieken.

Lotte zelf heeft er niet al te veel last van. Het aantal vlekken valt nog mee, en tegen de jeuk kreeg ze een siroop voorgeschreven. Wel zijn ze hier erg streng naar besmetting toe, en mag ze pas terug naar school nadat de vlekjes uitgedroogd zijn (= zoals bij ons) én met een attest van de dokter (= Rosinka/expat commercie, als je weet dat een "extended medical examination"- een gewone consultatie dus - hier 200 euro kost).

Lotte met hier en daar wat windpokken

In tegenstelling tot mij en Lotte hadden Mathias en Sarah wel een erg drukke werkweek. Behalve de berg huiswerk die ze wekelijks meekrijgen, kwam daar deze week nog een "science home project" bovenop, omdat het "science week" is. Ze moesten dus iets wetenschappelijks thuis doen of maken, daar een poster over maken en dit alles op vrijdag meenemen naar school. Mathias wist direct wat hij wou doen toen hij las dat je iets met afval mocht maken. Hij had al eens op school in België een portefeuille gemaakt van tetrabrik, dus dat zou het worden (met dank aan juf Natasja voor het stappenplan!)  En voor Sarah koos ik een niet al te ingewikkeld keukenexperiment: onzichtbare inkt (citroensap bijv) zichtbaar maken (door opwarming). Er werd druk geknutseld, geschreven en geëxperimenteerd, en dit was het resultaat:

Science home projects

Matryoshka's

Deze blog mag al eens educatief zijn. Zeker als het over Russische cultuur gaat. Zo leerde ik vorige week tijdens een cursus "life in Russia" over de alom bekende Russische Matryoshka's.
De Russen hebben reeds een lange traditie in het maken van houten speeltjes voor kinderen (sinds de 14e eeuw). De beschilderde Matryoshka echter werd pas voor het eerst gemaakt in 1890 in Sergei Possad. Het was ook bedoeld als speeltje, en de maker had zich voor het beschilderen laten inspireren door een meisje dat hij op het platteland was tegengekomen. Ze droeg op dat moment een kip onder haar arm, zo ook de eerste Matryoshka en nu nog de meeste poppen uit Sergei Possad. Haar naam was Matrona, een traditionele Russische naam. De maker besloot zijn poppetje naar haar te noemen met een verkleinnaampje. Voor de kleinere popjes vroeg hij haar broers en zussen om model te staan.
De Matryoshka's werden voor het eerst aan de wereld getoond tijdens de wereldtentoonstelling in Parijs in 1900. Ze vielen daar zodanig in de smaak, dat al snel op grote schaal poppen moesten worden gemaakt om aan de internationale vraag te kunnen voldoen. Een nieuwe hype en symbool voor Rusland was geboren!
Afhankelijk van de plaats waar ze gemaakt worden, vertonen ze andere karakteristieken. Zo hebben de poppen uit Sergei Possad meestal nog steeds traditioneel russische kledij aan van op het platteland, en hebben ze handen geschilderd, terwijl de poppen uit Simonjov meestal een bloem op de schort hebben en een roze-paars kleed.

Tijdens onze les had onze lerares Tatjana meegebracht, een echte Russische babushka die zelf Matryoshka's tekent en dan schildert. Ze deed dit voor tijdens de les. Echt indrukwekkend hoe ze op een goed uur tijd vanuit niks, en met beperkte middelen, een prachtig poppetje schilderde.

 "The making of":

 En natuurlijk kon er ook gekocht worden. Over het algemeen zijn de bestellingen van de Rosinka-dames zodanig de moeite dat Tatjana altijd onmiddellijk haar agenda leegmaakt als ze naar hier kan komen!

Zelf ben ik niet zo'n souvenir mens, dus heb ik deze kelk aan mij laten voorbijgaan. Allé, voorlopig toch. Dit is immers toch niet zomaar een reisje naar Rusland... Dus een souvenir heeft nu wel echt betekenis... Misschien doe ik toch ook nog een klein bestellingske...???

Leuk marketing ideetje!

Moscow nightlife

Vogue Café stond al een tijdje op mijn wishlist van te bezoeken resto's, en zaterdagavond kwam het er dan van. Dit restaurant staat bekend als een van de hippere plaatsen in Moscow, ligt super centraal - naast de Zum (luxe shopping galerij), in het kloppend hart van uitgaand Moscow.
Parkeren in Moscow is iets speciaals. Tot voor kort was het heel normaal om je gelijk waar in de stad, gewoon op de plaats van bestemming vlak voor de deur, op de stoep, in het park, voor het theater of desnoods op het zebrapad, te parkeren. Dit gaf een ietwat chaotische indruk. Sinds 1 november is echter in een buurt in het centrum betalend parkeren ingevoerd bij wijze van proefproject. De voetpaden zijn afgezet met linten zodat je je auto daar niet meer op kwijt kunt. Aangezien ook Vogue Café zich in deze buurt bevindt, vreesden we moeilijk parkeerplaats te vinden. Onze vrees bleek echter volledig onterecht... Dominique - onze bob van de avond - parkeerde zich vlotjes op z'n Moscows op zo'n 5 minuutjes wandelen van onze plaats van bestemming.

Het Vogue Café voldeed aan de verwachtingen. Het interieur was trendy, het personeel en de gasten ook, het eten was lekker en betaalbaar, behalve dan de wijn natuurlijk. Al bij al een zeer geslaagd adresje. Om het op z'n "komen eten's" te zeggen: van mij krijgen ze een welverdiende 8,5/10.

Nu we dan toch in de buurt waren konden we toch niet zomaar alle bars voorbijgaan. Bar 1 stapten we vlot naar binnen, en al even vlot weer naar buiten, want het was niet de bar die we in gedachten hadden. Bar 2 was wel wat we wilden: een bar à la Coyote Ugly, inclusief Russian ladies op de toog. Echter hier moesten we aanschuiven in een rij(tje) om binnen te mogen wat we niet zagen zitten. Bar 3 dan maar, ook met Russian lady, en na controle van onze passen (zooo jong zie ik er nu toch ook weer niet uit?? ;-)) en handtassen mochten we binnen. Van binnen was het niet zo anders dan een danscafe in België, behalve dan de danseres op de toog, en het feit dat de bodyguard voor de deur ervoor zorgde dat er wel degelijk plaats was om te dansen indien gewenst. Ook was daar geen cola te verkrijgen, dus was ik verplicht om dan maar voor mochito te gaan...
Njammie!!

Deze morgen was het pijnlijk. Vooral toen we om 10AM op het basketbalterrein stonden met het hele gezin, gelaarsd en gespoord, en ik toen tot de vaststelling kwam dat deze week de basket pas om 11h30 begon s-]

Mega

Op deze druilerige donderdag geen beter plan dan een Shoppingcenter op te gaan zoeken. Dominique beschikte over de auto dus daar moest nuttig gebruik van gemaakt worden! Met 3 vrouwen en 1 baby trokken we richting Mega. Het verkeer was ons gunstig gezind - naar Moscowse normen althans, dus konden we onze - helaas beperkte - tijd maximaal benutten. Na vruchtbare stops in Starbucks (first things first), H&M, Zara en enkele minder bekende winkels was Cezanne haar pijpje helemaal uit. Bovendien moesten we ervoor zorgen dat we op tijd terug waren voor school. De terugweg verliep zo mogelijk nog sneller. Shoppinguitstap was dus meer dan geslaagd!

Na school kwam een vriendinnetje van Lotte spelen. Dit was haar eerste "playdate" hier en ze vond het geweldig!

Intussen moesten Mathias en Sarah nog een pak huiswerk maken, en de laatste loodjes wogen inderdaad zwaar... :-(
Ook ik had het daarna even gehad met huiswerk, wat maakt dat ik morgenvroeg - voor mijn Russische les - nog mijn eigen huiswerk zal moeten maken. Maar ach, last minute pressure werkt bij mij nog steeds het best!

Another weekend in Moscow

Het weekend werd deze keer niet ingeluid in het Rosinka restaurant, maar bij David en Dominique thuis met sushi - home delivery. Gek genoeg heb ik sinds we in Moskou wonen al meer sushi gegeten dan in de voorbije jaren in België. Sushi spreekt me dan ook veel meer aan dan een Russische Borsjtsj (rode bietensoep) of Chaslik (soort brochette)... Zal ik zeker nog wel eens proberen, op een ander keertje.

Zoals reeds eerder vermeld zit het voetbalseizoen van Mathias er reeds op, en is nu ingeruild voor basketbal. Voordelen die ik zie zijn: het gebeurt een pak dichter bij huis dan de voetbal, is indoor, en start een uur later :-) Mathias vindt het cool om weer eens een nieuwe sport te leren kennen.

tentoonstelling van matrouschka dolls

met zicht op de hoogste toren van Europa

Behalve wat shopping in alweer een andere mega shopping mall (Affimal deze keer), stond er op zaterdag niet veel speciaals meer op het programma. Het shopping center zelf was wel de moeite!

 Zondag begon op 't gemakske: versgeperst fruitsapje, zachtgekookt eitje, ... Verse pistolets zijn nog niet tot hier doorgedrongen, maar zelf afgebakken diepvriescroissants zijn ook lekker!

Daarna vonden we het hoog tijd om nog eens iets te bezoeken. Onze keuze viel op het Tolstoi huis, interessant voor ons, en ook nog leuk voor de kids want het huis was min of meer onaangeroerd gebleven sinds zijn verblijf daar met vrouw en 9 (overlevende van de 13) kinderen! Ook al streefde hij zelf soberheid na, zijn huis was niet bepaald een armetierig optrekje. Dit was dan ook naar het schijnt een bron van ruzie en discussie tussen hem en zijn vrouw...
Na Russische cultuur voor de geest tijd voor wat Amerikaanse cultuur voor het lijf, in Starbucks :-p  Je vindt het hier allemaal in Moscow!

Tolstoi huis

met een toffe tuin!

En zo waren we klaar voor een nieuwe week werk (Tom)/ school (de kids)/ expatwifelife (me)... :-)

En dan zou ik nog bijna vergeten vermelden dat Sarah vrijdag "star of the week" werd! We moesten wel wachten tot de maandag op het bewijs - de sticker - die ze met veel trots droeg!

International days

De voorbije 3 dagen stonden helemaal in het teken van de International Days @ BIS.
Gedurende deze dagen stellen ouders hun land voor aan de leerlingen. Ik heb nog nooit eerder in mijn leven enig gevoel van trots gehad over mijn Belg-zijn, maar hier krijgt dit opeens wel betekenis. 
We deden vooraf een brainstorm onder de Belgen (met 5 zijn we hier in Rosinka), verdeelden de taken, mailden heen en weer, bestelden vlaggen bij de ambassade en bakten the day before stapels wafels. 

Op de dag zelf trokken we als smurfen verkleed naar school. Dit was volgens Tom zo een moment waarop kinderen zich beginnen te schamen voor hun ouders ;-) Hoedanook, wij hadden alvast ons deel van de fun. Hopelijk zijn we ook in onze missie geslaagd om de kids een beetje kennis over België bij te brengen. In sommige gevalllen was dit echt wel nodig, bijvoorbeeld wanneer de kids België situeerden in Azië of Amerika, of wanneer ze dachten dat Parijs of Amsterdam onze hoofdstad is, of dat ons belangrijkste exportproduct kiwi's zijn... België kan nog wel wat branding gebruiken!

De landenpresentaties werden afgesloten met een dansshow van Rusland en een landenparade. Maar liefst 38 nationaliteiten zijn in onze school vertegenwoordigd, en elk land mocht om beurten - onder begeleiding van de nationale hymne - in originele klederdracht, of gewoon in de kleuren van de vlag, op het podium komen.
Vooral het aantal landen vertegenwoordigd vond ik echt wel indrukwekkend!

Op het einde van de 2 dagen durende reis rond de wereld kwamen Mathias en Sarah trots thuis met een "alsof" paspoort vol stempels en stickers van alle landen die ze bezochten. Een mooie souvenir!

De eerste bezoekers - deel 2

Op zondag besloten we een rustdag in te lassen, temeer daar de kinderen verondersteld werden na een weekje herfstvakantie uitgerust terug naar school te gaan. Wij gingen wel nog met z'n allen naar supermarkt Okey, waar moeke en vake met hun eigen ogen konden zien dat het aanbod aan vers fruit, groenten, vlees en vis toch wat magerder is dan wat we in België gewoon zijn. Dit wordt dan wel weer gecompenseerd door een zeer ruim aanbod vodka en visse-eitjes - al vormt dit een minder essentieel deel van onze dagelijkse voeding...
Na een late lunch thuis was het al snel tijd om ons op te maken voor een avondje uit. We hadden nl tickets bemachtigd voor Don Quichot, een balletvoorstelling, in het Brilliant Classical Stanislavsky  Ballet and Opera Theatre! Het verkeer was alweer op z'n moscows, wat maakte dat we 2 min voor aanvang parkeerden voor deur van het theater. De rest van de avond verliep gelukkig meer relax; we zagen een prachtig klassiek ballet, in een schitterend decor, met een enthousiast publiek!

Maandag, Tom terug aan het werk, kindjes terug naar school, en moeke, vake en ik klaar voor nog wat sightseeing in Moscow. We trotseerden kou en sneeuw om het Kremlin te bezoeken. Na het zien van (te) veel iconen repten we ons terug naar huis om de kids op tijd van school te halen. De rest van de namiddag werd er gehuiswerkt, deze keer met de welkome assistentie van oma.

Voor ons laatste bezoekdagje viel de keuze op het Majakovskihuis. We zagen het meest bizarre museum ever. Misschien moeten we volgende keer toch andere criteria hanteren bij de keuze van een uitstap dan: ligt het bij de blauwe metrolijn, is het open op dinsdag, is het niet cleaning day, en er zijn toch zeker geen iconen te zien..

In het terugkeren misten we nipt de bus naar Rosinka, maar geen nood: we vonden snel een "illegale" taxi die ons voor slechts 300 roebel thuisbracht. Nog net op tijd om Sarah haar ballet-talent en Mathias zijn tennis-kwaliteiten te bewonderen.

We sloten de week af met champagne en pizza, en zo keerden oma en Peter woensdagmorgen - mét vertraging maar deze keer zonder file - terug naar de luchthaven.

We kijken met plezier terug op een week zoals ook Moscow is: vol verrassingen, leuk en minder leuk, maar altijd boeiend! Hopelijk denken onze bezoekers er net zo over ;-)