Naar aloude gewoonte (nu al voor het 4e jaar) kwamen moeke en vake naar Moscow om hier onze verjaardagen te vieren.
Ik had het lijstje met mee te brengen goederen uit België opzettelijk kort gehouden (dacht ik), maar moeke had een paar 'extraatjes' mee zoals anderhalve kilo rosbief, 4kg witloof en een assortiment aan kazen, zodat de berg eten die uit hun valiezen kwam niet te overzien was!
Het was weer een superweek met opnieuw heel wat memorabele momenten!
Vooreerst hebben we natuurlijk gedaan waarvoor ze naar hier kwamen: getoast op de verjaardagen, veel getoast! Thuis gezellig met de kids, op restaurant, in de O2 bar - een rooftop met zicht op het Rode Plein, in de Gum en in het kleine Bolshoi theater tijdens de pauze van La Bohème!
We hebben die week ook bijzonder lekker gegeten! De combinatie van een goede kok in huis én uitstekende ingrediënten maakten dat we overheerlijke rosbief met witloof aten - een primeur bij ons thuis in Moskou. We smulden van witloof-in-ham rolletjes met de beste kaassaus. En we genieten nu nog na van de laatst overblijvende pralines van The Chocolate Line..
Heel memorabel en typisch Russisch, was toen we op zondag na een dik uur met z'n 7-en in de auto aankwamen aan het cultureel centrum, en toen te horen kregen dat de lampen van de tentoonstelling die we wilden zien juist gesprongen waren en ze niet wisten wanneer ze gemaakt zouden zijn. We hadden natuurlijk geen zin om onverrichter zake terug in de auto te kruipen dus vroeg ik -hoopvol- aan de kassa als de andere tentoonstelling die uithing en er niet bijzonder aantrekkelijk uitzag, de moeite was. Het meisje aan de kassa antwoordde overtuigd: niejet!
Ik besloot toch maar tickets te kopen. Het bleek te gaan over kunstenaars die het nog niet hadden gemaakt - en bij nader inzien het wellicht ook nooit zullen maken. Maar we hadden toch weer stof om over na te denken en te lachen!
We maakten ook een hele leuke taxirit met een "illegale" taxi (is hier heel normaal). De combinatie van een zeer communicatieve chauffeur en moeke maakten dat ik meer Russische sprak dan ooit tevoren. De man was bijzonder onder de indruk van het feit dat moeke en vake al zo lang getrouwd waren. Wel vond hij het jammer voor vake dat hij alleen maar 2 dochters had en geen zoon. Cultural differences...
Iets minder memorabel was het weer, maar ja, daarvoor kom je natuurlijk ook niet in oktober naar Moskou. De eerste dag(en) was het schrikwekkend koud (toch als je van België komt), sneeuw inclusief, maar tegen dat we op moeke haar verjaardag naar het Rode Plein gingen, zagen ze de Basiliuskathedraal voor het eerst onder een blauwe lucht en met zon!
Misschien was dit wel het laatste bezoekje van moeke en vake aan ons in Moskou... het was er in ieder geval eentje vol goede herinneringen!
Ik had het lijstje met mee te brengen goederen uit België opzettelijk kort gehouden (dacht ik), maar moeke had een paar 'extraatjes' mee zoals anderhalve kilo rosbief, 4kg witloof en een assortiment aan kazen, zodat de berg eten die uit hun valiezen kwam niet te overzien was!
Het was weer een superweek met opnieuw heel wat memorabele momenten!
Vooreerst hebben we natuurlijk gedaan waarvoor ze naar hier kwamen: getoast op de verjaardagen, veel getoast! Thuis gezellig met de kids, op restaurant, in de O2 bar - een rooftop met zicht op het Rode Plein, in de Gum en in het kleine Bolshoi theater tijdens de pauze van La Bohème!
We hebben die week ook bijzonder lekker gegeten! De combinatie van een goede kok in huis én uitstekende ingrediënten maakten dat we overheerlijke rosbief met witloof aten - een primeur bij ons thuis in Moskou. We smulden van witloof-in-ham rolletjes met de beste kaassaus. En we genieten nu nog na van de laatst overblijvende pralines van The Chocolate Line..Heel memorabel en typisch Russisch, was toen we op zondag na een dik uur met z'n 7-en in de auto aankwamen aan het cultureel centrum, en toen te horen kregen dat de lampen van de tentoonstelling die we wilden zien juist gesprongen waren en ze niet wisten wanneer ze gemaakt zouden zijn. We hadden natuurlijk geen zin om onverrichter zake terug in de auto te kruipen dus vroeg ik -hoopvol- aan de kassa als de andere tentoonstelling die uithing en er niet bijzonder aantrekkelijk uitzag, de moeite was. Het meisje aan de kassa antwoordde overtuigd: niejet!
Ik besloot toch maar tickets te kopen. Het bleek te gaan over kunstenaars die het nog niet hadden gemaakt - en bij nader inzien het wellicht ook nooit zullen maken. Maar we hadden toch weer stof om over na te denken en te lachen!
We maakten ook een hele leuke taxirit met een "illegale" taxi (is hier heel normaal). De combinatie van een zeer communicatieve chauffeur en moeke maakten dat ik meer Russische sprak dan ooit tevoren. De man was bijzonder onder de indruk van het feit dat moeke en vake al zo lang getrouwd waren. Wel vond hij het jammer voor vake dat hij alleen maar 2 dochters had en geen zoon. Cultural differences...
Iets minder memorabel was het weer, maar ja, daarvoor kom je natuurlijk ook niet in oktober naar Moskou. De eerste dag(en) was het schrikwekkend koud (toch als je van België komt), sneeuw inclusief, maar tegen dat we op moeke haar verjaardag naar het Rode Plein gingen, zagen ze de Basiliuskathedraal voor het eerst onder een blauwe lucht en met zon!
Misschien was dit wel het laatste bezoekje van moeke en vake aan ons in Moskou... het was er in ieder geval eentje vol goede herinneringen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten