Moscow Metro Tour

Er valt heel wat te bezoeken in Moscow, maar een van de mooiste bezienswaardigheden bevindt zich diep onder de grond; de Metro!
Hoog tijd om eens van mijn 'functioneel' metrogebruik af te wijken en een gegidst bezoekje aan de mooiste metrostations te brengen.

De bouw van een metro was een ideetje van Stalin, die hiermee de bevolking het idee wilde geven dat hen een stralende toekomst te wachten stond. Een wensbeeld dat naar mijn bescheiden mening niet bepaald uitgekomen is. Wat helaas wel uitgekomen is, is het vermoeden van Stalin dat met Hitler aan de macht in Duitsland er wel eens een oorlog van zou kunnen komen. En dat deed Stalin beslissen om de metro extra diep te laten bouwen zodat de stations als schuilkelders zouden kunnen fungeren, en de stad verder zou kunnen ondergronds functioneren in tijden van oorlog.

Eerst bezochten we enkele stations van de "1e generatie", de jaren 30 dus.
Eerst halte was Ploshad Revolutsi, een station dat zich centraal op "onze" blauwe lijn bevindt en waar ik dus vaak kom, omdat het moet. Het station lijkt op een beeldenmuseum, met levensgrote bronzen sculpturen van mensen die de tijdsgeest van toen weerspiegelen: als boer of als soldaat. De legende gaat dat je over de neus van de hond moet wrijven voor geluk bij de examens.

De tour ging verder naar station Arbatskaya, nog een 'populaire' tijdens mijn ritjes naar het centrum. Samen met station Mayakovskaya waren dit in die periode de diepste stations en dus geschikt als schuilkelders tijdens te oorlog. Mayakovskaya is een pracht van een station, in art deco stijl, afgewerkt met staal en roze rhodoniet. De architect (Dushkin) van dit metrostation kreeg achteraf opdracht van Stalin een gebouw te ontwerpen dat nu bekend is als één van de 7 sisters.

Typisch voor deze stations uit de jaren 30 is dat ze afgewerkt werden met marmer, graniet en rhodoniet die erg duur en zeldzaam lijken, maar eigenlijk gewoon uit het Oeralgebergte komen.
Alle (oudere) metrostations bestaan telkens uit 3 tunnels omdat ze zo diep onder de grond liggen. Dit geeft ze tegelijk een grootse en imposante uitstraling.

Tijdens de oorlog werden niet zoveel metrostations bijgebouwd, maar eens de 'grote oorlog' afgelopen werd weer volop aan hoog tempo verdergewerkt. Het is in 1950 dat de 'ringlijn' werd geopend die alle andere metrolijnen met elkaar verbindt. Veel stations op deze lijn zijn werkelijk museumpjes op zich, rijkelijk versierd met mozaïeken, schilderijen, beeldhouwwerken, glasramen en nog meer moois. Dit weerspiegelt het gevoel van triomf en onoverwinnelijkheid dat toen leefde na het beëindigen van de tweede WO.

Algemeen beschouwd als hét mooiste station van allen is Komsomolskaya, genoemd naar de communistische jongeren die de metro mee hielpen bouwen. Het station heeft meer weg van een paleis en is nog rijkelijker versierd dan de andere, heeft nog meer goud, nog indrukwekkendere lusters...

De metro van Moscow is niet alleen erg mooi, het is ook een van de drukst gebruikte en meest efficiënte ter wereld: 9 miljoen passagiers per dag, dat is meer dan de metro van New York en London samen. En tot slot, nog een record om mee af te sluiten: het metrostation Park Pobedy ligt met zijn 60m onder de grond het diepst van allemaal en bezit dan ook de langste roltrappen ter wereld!!

Kids in actie

Raar maar waar, sinds de nieuwe school er is, die bekend staat om zijn goede en veeleisende reputatie, hebben onze kinderen merkbaar minder huiswerk dan de voorbije jaren.
Maar geen nood, geen tijd om zich te vervelen. Deze extra tijd wordt volledig geconsumeerd door hobby's, en in Lotte haar geval: playdates.

Mathias is aan een sportief jaar bezig. Sinds het voetbalseizoen erop zit, is hij terug lid van de
Moscow Youth Basketball League. Kers op de taart hier is het uniformpje, dat ze overigens niet mogen kiezen, maar dat het uniform van de Belgische nationale ploeg zou kunnen zijn.


Sinds dit schooljaar is Mathias helemaal into karate: 2x week les zou hem binnen enkele maanden de gele gordel moeten opleveren.






Ik zal het dan toch moeten geloven dat Mathias als hij op zijn Ipad bezig is niet alleen Minecraft of Clash of clans speelt, maar af en toe ook schaakt. Hoe kan hij anders het Rosinka Chess Tournament winnen?









Het is winter, er is veel sneeuw, het bos ligt aan onze achterdeur en Tom is altijd op zoek naar een compagnon, dus Mathias gaat in de weekends regelmatig mee op de latten. Niet altijd even enthousiast bij het vertrek, maar heel voldaan en moe achteraf!

En dan is er nog een klein beetje tijd over voor een streepje muziek op de piano...



Veel interesses hebben is leuk, maar Sarah zou er haar huiswerk voor laten liggen (en dan een crisis krijgen als ze op donderdagavond merkt dat ze nog alles moet afkrijgen tegen de vrijdag).
Buiten after school clubs 'Stitch Animation' en 'voetbal' gaat ze wekelijks naar de gym-les. Het gevolg is dat ze tegenwoordig meer op haar handen dan op haar voeten staat. Maar wel knap!






Ook viool spelen vindt ze superleuk, vooral dan als er publiek voorradig is. Wanneer die er niet is, is de motivatie om te oefenen soms ver te zoeken...







Ze sprak er al lang over en vorige week zijn we dan voor de eerste maal geweest: op kunstschaatsles! Echt wel iets voor Sarah vind ik, en ook typisch Russisch, alleen moeilijk gecombineerd te krijgen met alle andere activiteiten want dit gaat niet door op Rosinka. We zien nog wel hoe we dit verder georganiseerd krijgen.

En tot slot, het bewijs dat ik kickboxen doe! Er mag al eens gelachen worden :-)

Ondertussen in Moscow

Als Rusland in het nieuws komt in Europa is dat meestal niet erg positief. Zo was er vorig jaar de annexatie van Crimea wat door de Europese publieke opinie niet erg gesmaakt werd. Vervolgens was er de opstand in Oekraïne waar Rusland geen zuivere rol in zou hebben. En toen het passagiersvliegtuig boven Oekraïne uit de lucht werd geschoten stak Amerika, met in het kielzog Europa, een beschuldigende vinger uit naar Rusland. Sindsdien volgde een opbod van politieke en economische sancties, waar wij in het dagelijks leven - gelukkig - niet heel erg veel hinder van ondervonden. Met dank aan de bedrijven die zo creatief zijn om bijvoorbeeld hun Europese productie die Rusland niet meer in mag naar Zuid-Amerika te exporteren, en tegelijkertijd hun Zuid-Amerikaanse productie van hetzelfde product naar Rusland te sturen :-)
Maar sinds de olieprijzen gekelderd zijn, en de roebel ermee samen, worden de gevolgen van de crisis wel echt voelbaar. Prijzen schieten omhoog, en bepaalde producten (vooral zuivel) lijken hier niet meer te geraken. Dit maakt boodschappen doen voor een verwende Belg zoals ik (en u ook) tot een nog grotere uitdaging dan het al was.
Meestal begint het al bij het zoeken van recepten. Na een selectieve (sommige zaken wéét je gewoon dat je ze niet zal vinden) blik in het kookboek wordt het boodschappenlijstje opgesteld. Vervolgens ga je naar de supermarkt alwaar je prompt je weekmenu mag aanpassen want nu eens is er geen broccoli, dan weer geen bloemkool of knolslelder. Of soms zijn ze er wel, maar zien ze er niet uit. Ook bij de niet verse producten vallen regelmatig stockbreuken voor. Dan vraag ik me telkens af: is dit er nu niet owv een stockbreuk - en dus volgende week of in een andere supermarkt wel, of valt dit product onder de zogenaamde 'voedselban'?? Voordeel is wel: ik kan nu echt gelukkig zijn omdat de spinazie met room van Iglo voorradig is, omdat er maar één rotte appelsien in mijn netje zit of omdat er smakelijk uitziende venkel in de winkel ligt!

witloof voor de rappe

mandarijnen voor ... niet voor mij alleszins! 

En ondertussen gaat ons leven zijn gewone gangetje (voor zover het leven in Moscow "gewoon" is). Een beetje sporten (niet teveel), een beetje russisch leren (ook niet teveel), lunches en apero's en op zaterdagavond nieuwe adresjes van de Moscowse restaurant scene aandoen (wel veel)...

En ook veel plannen maken! Zo gaan we binnen 2 weken een weekendje skieën in de buurt van Moskou samen met de 2 andere Vlaamse gezinnen op Rosinka, en een ander weekend trekken we naar Smolensk (5-tal uur rijden vanuit Moscow) om nog andere Vlamingen te gaan bezoeken die we tijdens het Sinterklaasfeestje op de Belgische Ambassade ontmoetten. Leuke vooruitzichten!!