moscowmonopole: Parels in Moskou

Het ene bezoek was nog maar goed vertrokken of daar dienden de volgende bezoekers zich al aan! Mijn ouders waren erg benieuwd om Moskou ook eens in zomerse omstandigheden te zien, maar dat was buiten de weergoden gerekend. Onze al korte zomer was dit jaar wel erg kort. Nog maar net in mei begonnen leek ze in juni al helemaal voorbij :-(

Maar we lieten het niet aan ons hart komen (of toch maar een klein beetje). Ik bezocht in die week 2 topbezienswaardigheden die ik nog niet eerder zag: het Diamantenfonds en het Bolshoi theater.
De reden dat we het Diamantenfonds nog niet eerder bezochten waren de verhalen over hoe moeilijk het is aan tickets te raken. Deze leken enigszins overroepen, ofwel hadden we gewoon geluk. Het was wel zo dat je van een kassa naar een andere rij naar nog een andere rij werd gestuurd, intussen 3x de handtas werd onderzocht en je enkele malen door een metaaldetector moest, wat de verwachtingen alleen maar groter maakte. En of de verwachtingen werden ingelost! Deze collectie behoort volgens kenners samen met de Britse Kroonjuwelen en de Juwelen van de vorige Shah van Iran tot de mooiste in de wereld. Mijn bezoekers vonden alvast dat deze collectie de Britse overtrof!

Een andere topper was het alombekende Bolshoi-theater. We bezochten dit onder leiding van een gids die heel enthousiast maar ook heel bizar was. Ze bedankte ons in 1000-voud om de excursie te willen meevolgen (alsof dat een offer was) en excuseerde zich wel evenveel keer omdat we hier en daar geen foto's mochten maken, omdat we enkele trappen moesten nemen, omdat we even moesten wachten, omdat het befaamde Convent Garden Ballet juist aan het oefenen was, etc... Hoedanook, wij vonden geen reden tot excuses, we zagen het theater van de zolder tot de kelder, van de naaikamer tot de loge van de laatste Tsaar Nicolaas II. Heel indrukwekkend allemaal!

We bezochten ook nog Kuskovo, waar je over de koppen van bruidspaartjes kon lopen en de ene limo naast de andere stond geparkeerd! Duidelijk de favoriete plaats voor de huwelijksfotoshoot, en begrijpelijk, de tuinen hebben wel iets van Versailles.

Er waren ook enkele gezellige restaurant-avondjes, met op de eerste plaats natuurlijk: Sixty!! Mathias mocht nu hij een tiener is voor een keer mee, en genoot - net als ons - met volle teugen!

Enkele dagen later waren we in het Oesbeeks restaurant getuige van de voetbalmatch Belgie-Algerije. We hadden het zeker niet durven plannen om te gaan eten in een resto waar het voetbal opstond aangezien mijn ouders niet echt bekend staan als voetballiefhebbers. Maar de Belg in hen kwam toch even piepen toen de Rode Duivels scoorden ;-) En in de ban van de Rode Duivels gekte waren ze wel zo lief om een Belgische vlag mee te brengen - die hier trouwens al heel goed van pas is gekomen!

Op de valreep, en met een giletje aan, konden we toch nog onze laatste lunch op ons terras genieten. En toen was het alweer tijd om afscheid te nemen. Gelukkig niet voor lang, want over enkele weken keren wij België-waarts!