dinsdag 28 januari 2014

Huiswerk, hobby's and more

Ze kwamen de laatste tijd wat minder aan bod, maar ze zijn er nog steeds: grote hoeveelheden huiswerk en een waaier aan hobby's.

Nu het winterseizoen op volle koers is, en met de olympische winterspelen in Sochi in zicht, kunnen we niet achterblijven: Mathias, Tom en nu ook Lotte zijn "into" cross country skiing!
Vandaag ging Lotte voor het eerst op de langlauflatten en ze had er plezier in!


met vallen...

... en opstaan


Lotte is intussen in staat het zwembad over te zwemmen. Het ziet er heel grappig uit, precies een hondje in het water, dus we gaan nog wat verder met lessen tot ook de stijl in orde is.

In het weekend gaan we steevast supporteren voor de basket waar Mathias en Sarah aan deelnemen. Terwijl Sarah als een toerist over het terrein flaneert, zorgt Mathias iedere match toch wel voor enkele puntjes. Vorig weekend zelfs voor meer dan de helft van de ploegscore! Een hele vooruitgang met vorig jaar!

Verder volgt Mathias pianoles, Sarah dance club en decoupage (wat dit ook moge zijn) en Lotte Music Band op school.
Intussen wordt er ook druk geoefend door Sarah voor haar Assembly op vrijdag waarvoor ze 2 liedjes moet instuderen. "Oh no no no I'm a rocket man..." weerklinkt continu door ons huis, en nu dus ook door mijn hoofd.

Wellicht eerder onder te brengen onder de categorie "huiswerk" dan "hobby" is mijn Russian Conversation Class waar ik mij zojuist voor heb ingeschreven en die donderdag van start gaat. Dit in een ultieme poging om mijn kennis Russisch wat op te krieken. Pfff!

Victory Park

Hoog tijd voor nog eens een uitstapje. Gezien het mooie weer de laatste tijd wilden we graag iets buiten zien. De rondreizende multimedia tentoonstelling over Van Gogh lieten we dus nog even links liggen. De keuze viel op Victory Park.


Vooreerst liepen we nog even langs onze school waar de kunstwerken die de kinderen tijdens Art Week produceerden werden tentoongesteld. Omdat wij met 2 belgische gezinnen de eerste bezoekers waren van de tentoonstelling, tracteerde Mr Butler, de directeur, ons op een glaasje schotse whiskey en een toastje schotse zalm ter ere van Scottish Day of zoiets. Whatever, er zijn slechtere manieren om de dag mee te starten ;-)



En dan op naar het Overwinningspark. Het park werd aangelegd ter ere van de overwinning van de Russen in de Grote Patriottische Oorlog, de Russische benaming voor WOII. We weten al langer dat de Russen bezeten zijn door oorlogen en het eervol herdenken van de vele slachtoffers. Zo zijn er naar het schijnt 15 feestdagen per jaar die aan een of andere oorlog gewijd zijn.




We wandelden door de hoofdlaan naar een 142 m hoge obelisk, het Nikèmonument.

Het park ligt op een heuvel, en met deze weersomstandigheden gaf dit een heel mooi uitzicht op de omgeving.

We zagen de skyscrapers van Moscow City en de Moscow State University in de verte liggen.

We wilden ook nog graag een verzameling tanks en oorlogsboten zien die in het park tentoongesteld staan, maar heel erg op z'n russisch konden we geen tickets kopen aan de ingang van dit stukje park en moesten we daarvoor helemaal naar de andere kant.
Toen onze tenen en vingertoppen begonnen te bevriezen en de kinderen uitgeput waren van sneeuwballengevechten, reden we terug huiswaarts.


Als mooie afsluiter van het weekend vierden we nog Olivia haar verjaardag met spaghetti, chocomousse (mmm!) en bubbels :-)

woensdag 22 januari 2014

Halo

Toen we na de kerstvakantie terug in Moscow kwamen was het even schrikken: de reeds gevallen sneeuw was grotendeels gesmolten, wat overbleef was een groezelige pap en door een donker wolkenpak leek het alsof het nooit echt dag werd. Niet bepaald opbeurend dus. Je zou je van minder beginnen overslapen ;-)

MAAR de voorbije dagen is het weer helemaal gekeerd. We genieten nu van winter op z'n best: berekoud en superzonnig. Dit levert niet alleen mooie plaatjes op, maar ook heel wat slee- en sneeuwpret. En ook wel bevroren vingers, vooral als ik het weer niet kan laten om een foto te trekken.
Bijschrift toevoegen

In het weekend zochten we opnieuw de steilste hellingen van de compound op om te gaan sleeën.















bevroren wimpers!


























Tom en ik genoten van een ijzig wandelingetje terwijl onze 3 kids naar verjaardagsfeestjes waren.



Mathias haalde zijn langlaufgerief vanonder het stof (of beter: de sneeuw) voor de cross-country skiing after school club. Echt heel populair hier, er waren wel 60 kinderen die zich voor deze club inschreven!

En om binnen meteorologische sferen te blijven: we waren afgelopen weekend getuige van een "parhelium". Ik moet er wel bijzeggen dat we dat op het moment zelf niet beseften en aan onze kinderen vertelden dat dit een ... Euh... zonneboog was! Achteraf gezien nog niet zo slecht gevonden, vind ik ;-)

donderdag 16 januari 2014

Tiener in huis!

De kerstvakantie raasde als een rollercoaster voorbij. Het was een aaneenschakeling van etentjes en familiebijeenkomsten en toasts op het nieuwe jaar. Superleuk allemaal, alleen zorgden halverwege onze overbelaste magen voor wat hinder (ja, ik weet nu wel zeker dat de muren in de kinderkamers met afwasbare verf zijn geschilderd. Oef).

Aangezien de school hier vorige donderdag terug startte, planden we onze terugreis voorbeeldig op woensdag. Alles verliep min of meer volgens plan, behalve dan dat ik mijn alarm om donderdag iedereen op tijd op school en op het werk te krijgen op Belgische tijd had gezet. Gelukkig was er nog de interne wekker van Mathias die ons (helaas) nooit in de steek laat. Maar deze keer zorgde hij ervoor dat de vertraging voor hemzelf en voor Tom beperkt bleven. De meisjes daarentegen waren moeilijker op te jagen en arriveerden op deze eerste schooldag pas rond 11u op school. Tegen mijn verwachtingen in werden ze nog enthousiast onthaald door hun juffen. Blijkbaar hadden veel ouders besloten de brug te maken naar het weekend waardoor de klassen de eerste dagen slechts halfvol zaten.

En al direct hadden we een mijlpaal te vieren: op zondag 12 januari werd Mathias 10 jaar! Een tiener!!
Daar hoort een gepast cadeau bij, en Mathias was echt uit zijn fiets gegroeid, dus besloten wij een nieuwe te kopen. Aangezien het aanbod fietsen momenteel minimaal is in de meeste all round sportwinkels, zocht ik via google naar een "bike shop" in "moscow". De website die het hoogste scoorde in Google (en dat betekent toch iets, dacht ik) had een deftige website en bleek niet tè veraf, dus wij daarheen. Wanneer de gps aangaf op bestemming te zijn, zagen wij nergens een "Velostrana" of enige andere verwijzing naar een fietswinkel. Na wat zoeken en vragen zag ik toch het woord "velo" op een gevel staan, dus leek het mij het best daar toch eens een kijkje te gaan nemen, kwestie van niet helemaal voor niets met z'n vijven een uur in de auto gezeten te hebben. Tom maakte mij nog net op tijd attent op het feit dat ik niet de grijze deur mocht ingaan die een electriciteitskast was, maar wel de blauwe ernaast die er eigenlijk net zo uitzag. Wonder boven wonder, achter deze louche gevel bevond zich wel degelijk de fietsenwinkel die we zochten, en we hadden zowaar keuze! Mathias liet zijn oog direct vallen op een coole groene fiets, met alles erop en eraan. Na even passen als de fiets nog wel in de auto kon, keerden we allemaal tevreden terug naar huis!
En omdat het de voorbije weken zo uitzonderlijk warm was in Moscow lag er bijna geen sneeuw meer en kon Mathias nog een testritje doen thuis.






Dit was dus de fancy gevel van "Velostrana"

En zo waren we klaar voor de grote dag, helemaal ingevuld naar de wens van onze tiener:
Na een uitgebreid ontbijt gingen we met z'n allen zwemmen, vervolgens lunchen bij McDo en in de namiddag gezellig pannenkoeken, vlavla en taart eten samen met het andere Vlaamse gezin in Rosinka: Lien, Steven en hun 3 dochters. Als afsluiter werd er nog geskyped met oma & peter, meme & pepe en meter Sofie.
Behalve de fiets kreeg Mathias nog een heleboel andere cadeautjes die in zijn smaak vielen :-)




























Mathias heeft deze klip vlotjes genomen. Zelf vind ik het minder vanzelfsprekend. Met geen kinderen meer in de kleuterklas, én een zoon van 10 kan ik mezelf toch niet meer rekenen bij de "jonge mama's"?? (en dan nog maar zwijgen over het feit dat ik dit jaar 40 word :-((! )