Tchaikovsky house

het museum

het huis 

Voor de eerste maal trokken we eens niet het centrum in voor onze portie cultuur&toerisme, maar reden we richting Klin. Klin ligt zo'n 60km weg van Moskou en is het dorpje (hoewel nog steeds onderdeel van groot-Moskou) waar Tchaikovsky de laatste jaren van zijn leven doorbracht, en er de Notenkraker componeerde. Na wat zoeken naar wat nu de ingang was, en twijfel als het wel open was, vonden we eindelijk de weg naar binnen.




Het huis bevond zich in een prachtige tuin/ park. Ook het huis zelf was zeker de moeite waard. Het deed ons een beetje denken aan het Tolstoi huis dat we eerder reeds bezochten. Beiden waren echt grote, en zeker voor die tijd, mooi ingerichte huizen. De bewoners waren dan ook niet bepaald sukkelaars, wat ik clichématig nogal vaak lijk te verwachten van artiesten. Maar alvast niet deze twee dus.





We ervaarden maar weer eens dat russen echt zot zijn van kinderen. We werden royaal geassisteerd door babouschkas om onze kinderen uit hun jassen en in de obligate blauwe sloefkes te krijgen, ze mochten weer op allerlei oude stoelekes zitten waar normaal gezien niemand aan mag komen. Maar het strafste was toch wel toen Tom Sarah wou straffen door haar even in de inkomhal te laten afkoelen, en de bewakende babouschka van dienst prompt de deur naar de inkomhal achter Tom weer opentrok, Sarah terug naar binnen haalde en haar een knuffel gaf. Tja, zo is het wel moeilijk kinderen opvoeden in Rusland! Iedereen moest echt wel lachen met deze absurde situatie.

Tchaikovsky himself

Op de terugweg lieten we ons begeleiden door - hoe kan het ook anders - de mooie klanken van Notenkraker. We zijn vastbesloten deze uitstap nog eens over te doen als de sneeuw gesmolten is, en we de tuin in volle glorie kunnen bewonderen.