To be or not to be

Zaterdag zou William Shakespeare 400 jaar geworden zijn. Reden genoeg om een Shakespeare eerbetoon te organiseren op de Britse school! Dinsdag werden alle kinderen aangemoedigd om in Shakespeariaanse outfit naar school te komen. Ik vind van die verkleedtoestanden altijd erg stressy want zo'n kledij heb ik natuurlijk niet, en naaien kan ik niet, maar na wat snuffelen in de kast en met wat verbeelding en een nietjesmachine (veel gemakkelijker dan naald en draad!!) slaagde ik er toch in iedereen een outfit aan te meten.

Er waren spelletjes, wedstrijden en natuurlijk - hoe kan het anders - toneeltjes. Wel knap hoe de school erin slaagt om zelfs de jongste kinderen kennis te laten maken en warm te maken voor een auteur als Shakespeare. Sarah speelde met verve de arrogante Olivia uit "12 nights" en Mathias was verteller en "maan" in een parodie op Midsummer Night's Dream. Zelfs Lotte kwam met interessante weetjes over Shakespeare thuis, zoals dat in die tijd de vrouwelijke rollen ook gespeeld werden door mannen, of dat er meer dan 3000 woorden en uitdrukkingen - zoals 'love is blind', 'the naked truth' en 'a heart of gold' - in de Engelse taal door Shakespeare geïntroduceerd zijn!
Ook ik werd een beetje meer fan van Shakespeare!

Koning W-A en koningin Maxima verwaardigden
 zich om  naar Moskou te komen voor  Koningsdag ;)

Behalve 400 jaar Shakespeare werd hier deze week ook de Nederlandse Koningsdag gevierd. Als actieve leden van de Nederlandse school deden we hier natuurlijk ook aan mee. De traditionele zaterdagles werd vervangen door typisch Nederlandse spelletjes zoals 'spijkerpoepen' en 'koekhappen' (zo'n liederlijke namen kunnen alleen maar de Nederlanders bedenken!) en een 'vrijmarkt'. Onze kinderen deden een poging om van wat oude rommel/boeken/spelletjes af te raken, wat ik heel erg stimuleerde met onze verhuis in het achterhoofd! Ik moest wel op tijd Sarah intomen om haar pasverdiende centen niet allemaal te spenderen bij andere kraampjes maar ik denk dat we toch een kwart kuubje lichter naar huis gingen :)

Bye bye Dubai

Net zoals de voorbije jaren wisten we dat we tegen de Paasvakantie wel toe zouden zijn aan wat zon. En net zoals de voorbije jaren waren we heel enthousiast als moeke en vake voorstelden om deze vakantie samen door te brengen, met Veerle en haar gezin erbij.

Gegarandeerd mooi weer, op slechts enkele uren vliegen van zowel Moscow als België (buiten de terrorristen gerekend*, u raadt het al, we gingen naar Dubai! Deze keer in een hotel op de Palm: een eiland dat kunstmatig aangelegd is voor de kust van Dubai, in de vorm van een palmboom met een stam en 16 takken. Op de buitenste tak liggen hotels, de andere takken zijn bebouwd met villa's. Via een tunnel geraakten we op een goed halfuur in Dubai centrum. De aanleg van het eiland heeft naar het schijnt 12 miljard dollar gekost!

We bezochten het Dubai museum en leerden dat Dubai oorspronkelijk een klein vissersdorp was, waar parelvisssen een van de belangrijkste bron van inkomsten was. Pas toen in 1966 olie werd gevonden kwam de evolutie van het emiraat in een stroomversnelling terecht. Er werd een grote haven gebouwd, een luchtvaartmaatschappij opgericht, het ene na het andere grote gebouw rees op en er werden plannen gemaakt om 3 palmeilanden te bouwen.

In 2010 werd als kers op de taart de hoogste toren ter wereld er geopend: de Burj Khalifa: 828 m hoog. Iedere avond vindt er aan de voet een fonteinshow plaats. Die mochten we deze keer natuurlijk niet missen (3 jaar geleden begon de show juist op het moment dat de bus naar ons hotel vertrok). We verwachtten ons in deze stad van superlatieven aan een spetterende show en waren dan ook een beetje ontgoocheld toen die na 4 minuten reeds afgelopen bleek te zijn. Hier heeft men duidelijk het motto 'kwaliteit boven kwantiteit gehanteerd' ;) We bleven wel 1,5 uur wachten zodat we alles bij elkaar toch aan 12 minuten fonteinshow kwamen.








We ontdekten ook een atypisch stukje Dubai, met een primitieve overzetboot naar de Spice Souks (wel leuk, authentiek en geurig) en de Gold Souks (vooral veel bling bling).

Dubai in the rain

We troffen tijdens ons verblijf een van de weinige regendagen die Dubai op een jaar rijk is. We maakte van de nood een deugd en combineerden een bezoekje aan een tentoonstelling over Miro en Picasso aan een uitje aan Dubai Mall, het grootste (en misschien ook wel mooiste) winkelcentrum ter wereld. Alles straalt 'over the top' luxe uit, zowel het gebouw, de winkels als de auto's die ervoor geparkeerd staan.

kan niet toepasselijker, want vake vierde tijdens ons verblijf zijn 86e verjaardag!

Gelukkig konden we alle andere dagen wel genieten van prachtig warm weer en zalige verwennerijen  (zoals de barman die langskomt met voorgesneden appelschijfjes of de roomservice die elke avond langskwam met "your evening chocolate please, mam"), van lekkere buffetten en resto's en gezellige aperitieven, en natuurlijk ook van zee en zwembaden waar de kinderen 's morgens in verdwenen en we ze 's avonds moesten uitvissen...

Veel te snel was de zalige en gezellige week voorbij! We vreesden weer terug te moeten keren naar de winter, maar wat een verrassing: nog even de winterjassen aan, en dan in 1 week op naar de 22 graden!!!

* terrorristen gooiden niet alleen de reisplannen van mijn ouders en Veerle in de war, - zij moesten van Dusseldorf vertrekken en terugkeren naar Parijs - ook onze volgende bezoekers werden getroffen: hun vliegtuig werd gecanceld en daarmee ook helaas hun bezoekje aan ons :(

March miscellaneous

Een maand niet geblogd betekent nog niet dat er een maand niets gebeurd is. Wel integendeel!

Maart begon sneeuwerig. Terwijl er al heel wat sneeuw gesmolten was in februari werden we op 2 maart wakker - misschien wel voor de laatste maal?? - in een wit sprookjesland. Sneeuw tot boven de enkels en verse ijspegels, alles erop en eraan. Voor heel even toch.

Net als vorig jaar organiseerde de school terug een Talent Show. Het is een soort van vrij podium helemaal in de sfeer van "... got talent". Per jaar worden 2 acts geselecteerd voor de finale waar de hele school en ouders naartoe mogen komen kijken. Vorig jaar was een fantastische ervaring voor zowel Sarah als Lotte die met een respectievelijke gymact en zingact de finale haalden! De motivatie was dus groot om dit jaar even goed te doen. Lotte haalde dit jaar net niet de finale, Sarah wel met een goochelact! Supertrots!!

Samen met 2 Nederlandse vriendinnen en uitgerust met camera's verkenden we een onbekend stukje Moskou. We gingen voor één klooster en ontdekten er nog een tweede bij. Een strak blauwe lucht, mooi decor, en stichtende voorbeelden bezorgden me heel wat mooie foto's!

Maart bracht ook een streepje muziek, of beter: 2 streepjes muziek. Er was een recital evening georganiseerd op school voor leerlingen die op school muziekles volgen (extra-curriculair, dus optioneel). Sarah leert zo viool en mocht in een voor de gelegenheid samengesteld vioolensemble de 9e symfonie van Beethoven brengen. Bedoeling is de kinderen te leren omgaan met stress en optreden voor een publiek. Het klonk bovendien best mooi, dus dat was ook voor de ouders mooi meegenomen ;)

En om ook Mathias die thuis pianoles krijgt een zelfde ervaring te bieden, organiseerde ik samen met de pianojuf een concertje bij ons thuis voor al haar leerlingen in Rosinka. Mathias oefende meer dan ooit (althans toch de laatste 3 dagen voor het concert) en speelde voortreffelijk.

Er was het einde van het basketbalseizoen voor Mathias en Sarah met medailles voor alle deelenemers :) Sarah haar ploeg werd 2e in de competitie. Helaas misten ze de play-offs wegens toetsen van de Nederlandse school. Hier worden geen medailles uitgedeeld, maar toch wel een pluim voor hun uitstekende resultaten!

Op een druilerige zondag besloten we naar het onlangs geopende aquarium te gaan: Moskvarium. Naar het schijnt is het redelijk uniek om orka's in gevangenschap te zien. Ongelooflijk hoe groot die beesten zijn, en toch nog in staat om elegante sprongen te maken!

Het voelde een beetje vreemd aan, maar terwijl we nog omgeven waren door sneeuw en ijs gingen we al op zomerklerenjacht. We bereidden ons voor op een weekje family time onder de zon, maar meer daarover in een volgende blog!

Kak?!

Voor het eerst kregen we bezoek in de winter. Hoera! Na een berekoude en sneeuwrijke januari, hoopten we samen te kunnen gaan langlaufen, maar dat was buiten Vadertje Vorst gerekend die eventjes een pauze had ingelast. Het werd dan maar schaatsen in Gorki park, een van onze favoriete winterse gezinsactiviteiten. Jules 'smeet' zich helemaal om allerlei kunstjes onder de knie te krijgen. En ook Michelle 'smeet' zich helemaal, zij het op een iets andere - meer letterlijke - manier ;)

Uiteraard moest er op een citytrip Moscow ook wat cultuur op het programma staan.
First things first: we begonnen met het Kremlin en de bijhorende wapenkamer en zetten de toer voort langs enkele absolute must sees: het Rode Plein, de Gum, de Bolshoi, de Christus Verlosserkathedraal, de Pushkin Gallery en de metro met lange roltrappen. Dit leverde een heleboel interessante indrukken en leuke foto's op! Ik moet zelfs toegeven: ik heb het Kremlin al veel gezien heb, maar nog nooit onder zo'n mooie staalblauwe lucht als deze keer!

En natuurlijk mocht voor ons Belgen ook het culinaire aspect niet ontbreken. Onze bezoekers brachten allerlei lekkers mee, inclusief een berg raclette kaas waar we nu zelfs nog de helft van over hebben (niet erg!!!). We dachten ook aan de tieners in het gezelschap en namen hen mee naar Shake Shack en Starbucks. En we dachten aan euh... iedereen, en gingen lunchen in White Rabbit! Heerlijk eten in comfortabele sofa's met langs de ene kant zicht op een van de Seven Sisters en aan de andere kant de Moscow City skyscrapers, het blijft in-druk-wekkend!

Er was zelfs nog tijd over om eens langs het meer van de compound te slenteren, spelletjes te spelen, cake te bakken (nee, niet ik, maar wel nicht(je) Michelle!), kids van school af te halen,  te schaken, te aperitieven, 2048 records te breken (of toch bijna), kortom: echt vakantie!















Uitspraken als 'ik voel mij hier echt thuis', of 'ik zou hier wel kunnen wonen', klinken natuurlijk als muziek in de oren van ons als gastfamilie! Wij hebben er super van genoten, en zullen nog verder nagenieten als we de rest van de kazen, de chocolade en de cake opeten :)


PS: bijna vergeten, de titel van dit blogbericht verwijst naar het Russische woord dat Maxine, Michelle en Jules zeeeker zullen onthouden. Het betekent simpelweg 'hoe' en er kijkt hier dan ook niemand raar op als je dit luidop tegen iemand zegt...

Birthday boys

Zowel Tom als Mathias mochten deze maand een extra kaarsje uitblazen!
Mathias keek reikhalzend uit naar zijn verjaardag, die sinds we in Rusland wonen een beetje gespreid gevierd wordt. Zo ook dit jaar. Hij mocht al onder de kerstboom enkele verjaardagscadeautjes en -omslagjes van de familie openmaken, waarmee hij een Ipod kocht!

Zijn verjaardag zelf werd opgefleurd door in de klas te trakteren met Dunking Donuts (en zo moest ik eens niet bakken :)) en naar aloude traditie met versgeperst fruitsap in een glas met suikerrandje, en met cadeautjes van de zussen. Pas in het weekend -want Tom was die week niet thuis- vierden we met z'n allen. En het feestje voor de klasvriendjes heeft hij nog tegoed. 12 Rocks!!













Tom laat zijn verjaardag liever discreet passeren, maar dat is buiten de Russen gerekend! Ook dit jaar hadden de collega's weer voor een origineel geschenk gezorgd: een echte Russische muts (heel leuk voor de verkleeddoos!!). We waren zo voorzienig pralines mee te brengen uit België om mee te trakteren. Everybody happy :)




Verder bracht deze maand heel veel sneeuw, double digit vriestemperaturen en veel kleurrijke zonsop- en -ondergangen.

En sinds deze week plots temperaturen iets boven nul, met als gevolg overal plassen als zwembaden, massa's sneeuw die van de daken naar beneden glijdt en spiegelgladde voetpaden. Buitenkomen is nu enkel nog op eigen risico! Hopelijk houdt dit kwakkelweer niet te lang aan, of onze moedige februari-bezoekers mogen met rubberlaarzen komen in plaats van met sneeuwbotten! :(

Nieuw jaar nieuwe hobby?

Tom en Mathias zijn al langer overtuigd, maar zelf had ik nog een duwtje in de rug nodig om mij aan het hier zeer populaire cross country skieën over te geven.
Het leek mij vooral veel moeite om toch niet erg snel vooruit te gaan.
Maar het duwtje kwam er; er viel massa's verse sneeuw en ik kon aanhaken bij enkele Nederlandse vriendinnen.

Om geen al te gek figuur te slaan bekeek ik vooraf nog snel even een filmpje op youtube 'how to cross country ski: the basics' ;) heel nuttig!!

Met z'n vijven trokken we het bos achter de compound in. Ik moet zeggen, de wandeling ernaar toe vond ik vreselijk vermoeiend, bergaf en bergop, sleuren met latten en stokken, en verwachtende dat het lastigste nog moest komen... maar het langlaufen zelf viel reuze mee! Al lag het tempo niet heel hoog, ik vond dat we het er prima vanaf brachten voor 4 absolute beginners. Op het einde wachtte er nog een heuse afdaling op ons zodat ik zelfs heel even leek te skieën :) Kortom: voor herhaling vatbaar!! Ware het niet dat ik de dagen erna geveld was door een griepachtig virus en mijn langlauf- en andere activiteiten moest stilleggen. Maar deze week ben ik er weer helemaal klaar voor!

Behalve een sportief hoogtepunt, beleefden we eerder deze maand ook een absoluut cultureel hoogtepunt: we hadden tickets bemachtigd voor het Zwanenmeer in het Bolshoi Theater!!
Het was nog een spannende onderneming, want Tom moest de dagen ervoor naar Zweden en zou pas landen 2u voor aanvang van het ballet = een onrealistisch strakke planning. Gelukkig kon hij zijn vlucht vervroegen en riskeerden we zo niet het begin te missen.
Ik had eerder al het geluk het Bolshoi eens achter de schermen te kunnen bezoeken (zie eerdere blogpost http://moscowmonopole.blogspot.ru/2014/07/parels-in-moskou.html), maar een balletvoorstelling meemaken maakt het extra bijzonder. En dan zeker het Zwanenmeer, want dat was ook het eerste ballet dat ooit opgevoerd werd in het theater in 1877.
We hebben genoten...

Bigger, better, higher, longer

Als er iets is waar ze hier in Moskou straf in zijn, is het in vestigen van grootte-records. Een heel verschil als je uit Brugge komt dat bekend staat om zijn smalste straatje, kleinste venstertje en een hele resem steegjes en pleintjes!

Het begint al met de stad zelf: met zijn officieel 16 miljoen inwoners (effectief zijn het er nog heel wat meer) is het de grootste stad van Europa, en tevens de meest noordelijk gelegen metropool.
Maar dat is nog maar het begin.
Deze grootstad is bekend om haar metro, die het meest intensief gebruikte metronet ter wereld is met op weekdagen rond de 10 miljoen passagiers per dag. Bovendien heeft metrostation Park Pobedi de langste roltrappen ter wereld: 126m lang. En misschien niet objectief vast te stellen, maar volgens velen is de metro van Moskou de mooiste ter wereld. (I agree!!)

Zeker niet het mooiste, maar wel het 8e grootste standbeeld ter wereld is dat van Peter de Grote. Het weegt om en bij de 1000 ton en bevat 600 ton staal, brons en koper. Volgens geruchten was het beeld van Peter de Grote oorspronkelijk een beeld van Columbus. Architect Tsereteli maakte het om de vijfhonderdste verjaardag van de ontdekking van het continent Amerika te vieren. Hij probeerde het beeld in 1991 te slijten aan de Verenigde Staten, Spanje en enkele Latijns-Amerikaanse landen. Omdat deze landen niet geïnteresseerd waren in het kunstobject sloopte Tsereteli het hoofd van Columbus eraf en verving het door het gezicht van Peter de Grote.

Qua bibliotheek moet Moskou enkel de bib in Washington laten voorgaan in grootte.

De allergrootste safir ter wereld is te vinden in het diamantenfonds in het Kremlin. Behalve deze gigantische steen behoort de hele collectie tot de meest spectaculaire juwelencollecties ter wereld.

In de categorie ontspanning worden ook enkele records gebroken:
In november 2015 opende de grooste openluchtschaatsbaan van Europa zijn 'deuren' in het VDNK park in Moskou met een ijsvlakte van maar liefst 20.000 m2.
Ook het grootste shoppingcenter van Europa opende vorig jaar in Moskou zijn deuren: Aviapark.
En in een andere shoppingmall die helemaal in het teken van kinderen staat, vind je sinds vorig jaar de grootste Lego constructie ter wereld. Het is een toren die door zijn opstelling helaas niet helemaal tot zijn recht komt, vind ik persoonlijk.

En dan zijn er nog de torens:
7 van de 8 hoogste torens in Europa staan in Moscow. Toen wij  hier in 2012 toekwamen was de Mercury toren (de bruine op de foto) met zijn 338,9m de hoogste, maar deze werd intussen al 2x overtroffen door naburige torens in Moscow City: de OKO toren (354,1m) en nu de Federation Tower die 373,3m hoog wordt.
Een van de 'kleinere' torens van Moscow City huisvest het restaurant 'Sixty' (op de tweeenzestigste verdieping, maar dat klonk niet zo cool) dat hiermee wel beschouwd wordt als het hoogst gelegen restaurant van Europa.

De Ostankino toren of TV toren, 540,1 m is de hoogste structuur in Europa en 8e hoogste alleenstaande structuur ter wereld.

Wellicht is de lijst nog langer, maar tot hier 'mijn' verzameling voorbeelden die de grootheidswaanzin van de Moskoviet illustreren ;)