Nostalgie

Ik weet het, het is lange tijd erg stil geweest op mijn blog. Maar een nieuw schooljaar, een nieuw begin!

En laat ik dan maar ineens beginnen met een nostalgische blik op de voorbije vakantie. Die begon in België waar we thuiskwamen tijdens de warmste nacht ooit gemeten door het KMI. Daarmee was de toon gezet en we genoten zowat ons hele verblijf van mooi weer - op een weekendje aan zee na :(
Het was weer leuk om vrienden en familie terug te zien, maar helaas ook weer te kort om met iedereen genoeg te kunnen afspreken...

Als we dan al eens in België zijn, en bereidwillige grootouders ter beschikking hebben die op ons kinderen willen passen, dan moeten we natuurlijk ook eens zonder kinderen op stap! 17 jaar na onze huwelijksreis keerden we terug naar de stad van de liefde, het licht, en nog zoveel meer... Parijs was de max!!!

Na enkele weekjes België was het voor Tom tijd om nog wat te werken, en voor de kinderen eigenlijk ook, t.t.z.: Nederlands bijspijkeren, de tafels inprenten (Sarah), vakantiekalenders maken etc. En daarna natuurlijk ook wat te ontspannen, aan Rosinka beach, of in Moscow city :)

En last but nog least, als de zomer zich hier half augustus begint over te geven aan de herfst, hadden wij nog een laatste beetje vakantie gepland aan de Turkse Riviera. Ons vitamine D peil werd helemaal opgekrikt en zo keerden we lekker relaxed en bruin terug just in time voor de start van de Moscow Youth Soccer League en de School!

Nieuw schooljaar!

Zo'n 3 jaar geleden verhuisden we naar Moskou. Het 2+1jaren contract werd met nog een jaartje verlengd en zo zijn de kinderen gisteren aan hun 4e jaar internationale school in Rosinka begonnen! 

Toch een beetje bijzonder voor Mathias: door een andere indeling in het Britse systeem zitten onze kinderen hier een jaar hoger dan in België, wat maakt dat hij nu aan 'secondary school' begonnen is. Wat hij er vooral geweldig aan vindt is een ietwat ander uniform en heel veel verschillende leerkrachten. Verder verandert er weinig: dezelfde school, dezelfde klas maar dan kleiner (veel expats zijn afgelopen zomer vertrokken, en slechts weinig nieuwe zijn gekomen), dezelfde routines.

Voor Sarah en Lotte een jaartje meer van hetzelfde, maar dat weerhield Sarah er niet van de dag en nacht voordien last te hebben van stress-buikpijn en enge dromen.

De eerste schooldag was alvast een succes! 's Avonds aan tafel deed iedereen zéér uitgebreid en gedetailleerd verslag van de eerste dag. Nu weet ik zelfs dat de lievelingskleur is van Lotte haar meester blauw is, wat Sarah haar plaats is op het tapijt, en wat en wanneer Mathias allemaal gegeten heeft (maar weet ik niet wanneer de kinderen sport hebben en dus het sportuniform aan moeten).

Het was voor mij ook een blij weerzien van mama's aan de schoolpoort, maar toch ook een beetje een missen van vele "oude bekenden" die verhuisd zijn afgelopen zomer ;(