20th Anniversary of BIS Moscow

Gisteravond waren we getuige van een schitterend optreden van leerlingen uit alle vestigingen van British International School in Moscow. BIS bestaat 20 jaar in Moscow en dat moest gevierd worden, in stijl!
Reeds weken geleden kwamen Mathias en Sarah thuis met een brief waarin stond dat ze geselecteerd waren om mee te doen aan het optreden en de vraag als ze er op 20/12 bij zouden zijn (het is hier nl niet abnormaal om al een week voor de kerstvakantie op vakantie te vertrekken). Deze moest als een soort contract ondertekend terug naar school. Er werden heel wat lunchpauzes, breaks en zelfs lesuren opgeofferd om te oefenen - vooral dan door de dansers. En wij mochten ons als ouders van deelnemende kinderen gelukkig prijzen dat we kaarten kregen voor dit spektakel. De verwachtingen waren dus hooggespannen!
En we werden niet ontgoocheld, integendeel!
Na een veel te lange autorit (gans moscow stond voor de verandering weer eens in de knoop - code rood 9) arriveerden we in de International House of Music, een hele mooie grote concertzaal.
Het thema van de avond was (uiteraard) Cultural Diversity. Deze werd al direct geïllustreerd tijdens de vlaggenparade waar vlaggen van alle landen vertegenwoordigd in BISM de revue passeerden. Dit waren er zeker meer dan 50! Daarna kwam elk van de 9 BIS scholen aan bod om een continent te vertegenwoordigen. Het Britse archipel en Rusland werden apart in beeld gebracht. "Onze" school mocht de spits afbijten met een presentatie van de Britse eilanden. Sarah was de kleinste van de  Scottish Dancers en Mathias speelde op de blokfluit het Ierse liedje "Cockles and Mussels" (voor mij een leuke herinnering aan de tijd dat ik zelf dit liedje zong met jeugdkoor Discantus). Ik was echt supertrots op mijn kinderen, en eigenlijk ook op alle andere die het zo goed deden!!
Het was dan ook geen opoffering om naar de 2 uur durende voorstelling te blijven kijken. Ik heb er van begin tot eind van genoten!
Na een chaotisch moment waarin alle ouders hun kinderen en hun spullen moeten terugvinden, gingen wij nog een hapje eten in een resto in de buurt. De kinderen huppelden ondanks het late uur over straat van nazinderende adrenaline. En tegen dat we naar huis reden was het fileleed al gezakt tot  oranje :-)

Scottish dancers met Sarah

Irish dancers BIS Rosinka

Recorders met Mathias

Afrika

Europese Kozakken

Indische danseressen

Russische dansgroep

En Lotte die niet mee was had intussen de tijd van haar leven: ze had haar eerste "sleepover", bij Olivia en Cézanne! Voor alle 3 onze kinderen was het een memorabele avond!

En wij beginnen al te denken aan valiezen maken, want overmorgen vliegen wij België-waarts! Maar eerst nog muffins bakken en muzikale pak maken voor de class parties morgen, en vanavond een allerlaatste keer eten in het Rosinka restaurant met Dominique, David, Olivia en Cezanne, want zij vertrekken definitief terug naar België. Snif. We zullen ze missen!

Bezoek uit Spanje!

Neen, deze keer geen bezoek voor ons persoonlijk. Het was de Sint die afgelopen weekend Moscow aandeed.

Sinterklaas kennen ze in Rusland niet. Wel is er Ded Moroz, wat betekent "vadertje vorst". Hij is het best te vergelijken met de Kerstman en brengt op 31 december geschenken naar alle kinderen. Ook op de school komt hij binnenkort langs.

"Onze echte" sint kwam er dankzij de organisatie en op uitnodiging van de Nederlandse ambassade. We vonden het feestje vorig jaar erg geslaagd, dus wilden we dit onze kinderen dit jaar ook niet onthouden.

We maakten er een hele dag van en begonnen met een gezellige brunch bij Correo's samen met 3 andere vlaamse gezinnen.
Op het sinterklaasfeest zelf maakte de Sint tijd voor een praatje met elk kind. Hij wist over iedereen iets persoonlijks te vertellen! Allemaal uit zijn dik boek natuurlijk. Daarnaast doorliepen de kinderen nog enkele sint gerelateerde activiteiten zoals een pietenparcours afleggen, liedjes zingen en knutselen. Last but not least was er voor elk kind een cadeautje en wat lekkers! Iedereen kon tevreden terug naar huis :-)

Thuisgekomen zagen we op de skype dat de sint ook in Bornem bij meme en pepe langgeweest was. Nog een reden voor onze kinderen om naar Belgie te verlangen!

En het is nog niet gedaan: volgend weekend komt Sinterklaas (hopelijk) nog langs in ons huis én in Brugge bij oma en peter. Spannend...



Intussen is het hier serieus beginnen sneeuwen. Vorige winter was naar 't schijnt een absoluut sneeuwrecordjaar, maar volgens mij moeten we dit jaar tot nu toe niet onderdoen. Voorlopig kunnen we er nog van genieten, zeker ook de kinderen die niet liever doen dan zo hard mogelijk van hellingen afsleeën!

Procrastinatie

Ofte "uitstelgedrag". Daarmee ben ik genetisch belast, en die zorgt er voor dat er soms grote hyaten zijn tussen mijn blogposts - ondanks dat er wel heel wat te vertellen valt.

Zo ben ik natuurlijk nog lang niet onze laatste bezoekers vergeten! Anne-Catherine, Filip, Julie en Pieter waren de dapperen die het aandurfden ons tijdens de frisse novembermaand een bezoekje te brengen!  

Het avontuur begon voor Julie en Pieter al bij de visa-aanvraag. Deze werd namelijk geweigerd!
Dit vraagt om een klein woordje uitleg:
Om Rusland te "mogen" bezoeken heb je vooreerst een uitnodiging nodig, uitgeschreven door het hotel waar je zal verblijven, en daarmee + nog een hele resem papieren kan je in België bij het Russische Consulaat een visum aanvragen. Voor situaties als de onze, waarbij onze bezoekers niet op hotel verblijven, bestaan er bureaus die tegen betaling visa-invitations uitschrijven, met daarop de naam van een willekeurig hotel waar natuurlijk géén kamer is geboekt. In 99% van de gevallen levert dit voor een toeristenvisum geen probleem op. Echter onze recentste bezoekers vielen toch wel in die 1% die steekproefsgewijs gecontroleerd werd. Toen we niet op hun vraag om een bevestiging van het hotel te krijgen konden ingaan (aja, want er was helemaal geen hotel) hebben we de hele procedure moeten opnieuw doen, mét reservatie van hotel (ttz stapelbed in pension) en al. Een beetje stress, tijd en euro's later waren ook Julie en Pieter trotse bezitters van een visum voor Rusland! :-)

Gelukkig zijn verdere stressy avonturen uitgebleven, hoewel een citytrip Moscow toch altijd net iets spannender is dan een doorsnee Europese stad. Het weer, de taal, het verkeer, de afmetingen, de rariteiten... zorgen telkens weer voor dat tikkeltje "anders"-gevoel.

Aangzien onze bezoekers maar 3 dagen bij ons waren, hebben we het tempo wat opgedreven om hen een zo goed en volledig mogelijke indruk van onze thuishaven te geven.

We bezochten - uitereraard - het Kremlin, het Rode Plein en Gum, we reden in de drukst gebruikte metro ter wereld (meer dan 10 miljoen gebruikers per dag!), we aten bij een Oezbeeks restaurant met buikdanseressen en in Sixty waar we zelf opnieuw onder de indruk waren van de view binnen en buiten!, we hingen de toerist uit in Old Arbat, bewonderden enkele van de 7 sisters en snoven wat cultuur op in de nieuwe Tretjakov Gallery.

russische rariteiten

@ the museum

Ook toen ons bezoek (veel te snel) weer weg was, en ook nu nog, genieten we op z'n bourgondisch na, van de Affligemse kaas, de alcoholische dranken, de fristi (Mathias dan), de confituur van meme, de pralinen...!

Bezoek uit België is zooo lekker!!

@ Sixty waar AC, nadat de ober zei dat de appeltaart wel 20 min op zich zou laten wachten, in plaats een ijsje bestelde, en de ober eerst met het ijsje afkwam en dan na 20 min ook nog met de appeltaart. Alsof AC het ijsje had besteld in afwachting van haar "echte" dessert... Hilarisch!