Assembly

Het is de gewoonte in de BIS dat elke klas in de loop van het schooljaar een "Assembly" geeft. Dit is een optreden voor medeleerlingen en ouders waar vooraf druk op geoefend wordt. Mathias had reeds in het begin van het schooljaar zijn assembly over Egypte (zie eerdere blog).
Vorige week was Sarah haar klas aan de beurt. Ze brachten een toneeltje waarin ze vertelden wat ze zo allemaal leerden in het 2e leerjaar, opgefleurd met dansjes en liedjes. Als kers op de taart hernamen ze nog eens hun kerstoptreden op het alombekende "Gangnam Style". Heel leuk!

Net voor de meivakantie was het de beurt aan "Reception", oftewel de laatste kleuterklas waar Lotte in zit. Ook zij illustreerden dat ze al een beetje kunnen lezen en tot 20 kunnen tellen. Een dikke pluim voor de juffen die deze bende kleuters in het gareel kregen!

Circus Nikulin

@ MOCT

Onze zondag startte niet al te best. Na enkele dagen 2e rangs vlees te hebben gegeten (wat hier normaal is), hadden we ons de moeite getroost om op zaterdag naar Metro - bekend om zijn beter en ruimer aanbod van verse producten - te gaan om onze voorraad vlees en vis voor de komende dagen in te slaan. De kipfilet die ik dezelfde avond nog voor de kids klaarmaakte was alvast geen groot succes wegens te taai. Wij ontsprongen gelukkig deze dans en zochten betere oorden op :-)

:-((

Met volle moed en goesting begon ik op zondag de kabeljauw klaar te maken. Toen we echter proefden, konden we ons niet ontdoen van de idee dat er een "smaakje" en een "reukje" aan de vis hing. Gevolg: 1 kilo klaargemaakte kabeljauw in de vuilbak, en een gereduceerde lunch op ons bord. We begonnen alvast niet met een overvolle maag (maar ik wel gefrustreerd) aan ons namiddagprogramma:

het wereldberoemde circus van Moskou!!




We zagen halsbrekende acrobatieën - zonder beveiliging! -, aanstekelijke clownacts, paardrijdende honden en tapdansende acrobaten, maar de hoofdact waren toch wel de 4 olifanten die de show stalen. Nooit eerder zag ik een olifant op een bal lopen, of een olifant tussen de benen van een acrobaat kruipen! Ik vond ook het interieur bijzonder en gezellig: je hebt het gevoel in een theaterzaal te zitten eerder dan in een circustent, en een life orkestje zorgt voor de muziek. In de pauze was er mogelijkheid om op de foto te gaan met een echte leeuw, jaguar of olifant. En natuurlijk mochten de popcorn en suikerspinnen niet ontbreken. Het was - zoals een circus hoort te zijn: een feest voor jong en oud(er)!

de jaguar op de achtergrond is wel degelijk écht!

Na de voorstelling vonden we naast het circus een toffe koffiebar op de bovenste verdieping van het meest trendy shoppingcenter dat ik tot nu toe zag. Daar wil ik graag nog eens terug, liefst zonder kinderen, met goed gespijsde visakaart ;-)
En zo kunnen we toch terugblikken op een zeer geslaagde dag, en droomden we van elegant dansende olifanten...

Gezondheidszorg op z'n russisch

Dubai had ons niet alleen volgeladen batterijen bezorgd, maar ook een oorontsteking voor Mathias :-(
Een bezoekje aan de dokter leverde hem - uiteraard - een antibioticakuur op. Rusland loopt op dat vlak nog een 20 tal jaar achter op België. Antibiotica worden hier te pas en vooral ten onpas gegeven - voorschriften zijn zelfs niet nodig. Maar omdat het toch zeker 8 jaar geleden was, en omdat hij natuurlijk ook een oorontsteking had, kon ik er voor deze ene keer wel mee leven.
Vervelender was dat de dokter niet goed kon zien hoe het met Mathias' buisje in zijn oor zat, en ons hiervoor doorverwees naar een oorarts in het centrum van de stad. Niet zo handig tijdens de week voor mij, aangezien ik niet over een auto beschik. Ik besloot het mezelf en Mathias niet te lastig te maken en boekte een taxi. Anderhalf uur moest zeker volstaan, dacht ik. Ik nam voor de zekerheid een leesboek voor elk + Ipad mee zodat we ons niet zouden moeten vervelen tijdens het wachten. Dit was echter buiten het Moskouse verkeer gerekend. We reden dik anderhalf uur over nog geen 20 km... Niet voor herhaling vatbaar dus!
De oorarts kuiste Mathias zijn oor, wat door de ontsteking redelijk pijnlijk was. Omdat hij er nog steeds niet in slaagde een goed zicht te krijgen op het buisje liet hij ons nog eens terugkomen voor een CT-scan. Deze keer opteerde ik voor de metro. Mathias voelde zich intussen stukken beter en zag een beetje rondtsjolen in  een van de drukste metro's ter wereld wel zitten. Tot mijn grote ontstelling kon de arts zelfs na de CT-scan nog steeds het buisje niet tegoei zien!! Al die moeite en kosten voor niets! Van trouble overshooting gesproken...
Enige pluspunt: zo heeft Mathias toch kunnen genieten van bijna 2 weken Paasvakantie, net zoals de vriendjes in België.

Intussen kregen we deze week nog bezoek over de vloer! Tom bracht na 3 dagen in Kaluga 2 collega's mee naar huis voor een dineetje. Afgezien van een klein incident van Lotte die haar serviet in brand had gestoken, en vervolgens histerisch werd, was het een héél gezellige avond!

En na de winters geïnspireerde after school clubs van het vorige trimester, mochten de kinderen deze week uit een nieuw, zomers aanbod van clubs kiezen. Mathias gaat voor voetbal, Sarah kiest running en kruisjessteek, en ook Lotte mag nu voor het eerst een club kiezen: cooking! Mijn schoon leven is verzekerd :-)

Leve de zon!

Drie (!) weken zijn intussen verstreken zonder enig teken van leven op mijn blog. Ik krijg er zowaar bijna een schuldgevoel bij...

Maar nu, uitgerust en opgeladen na een weekje vol warmte en zon, houdt niets mij nog tegen om terug de draad op te nemen. 

Zoals al geweten is de winter hier niet van de poes. Sinds eind november zitten we hier omgeven door sneeuw, en komt het kwik niet boven het vriespunt. Verre van zelfs. Dat maakt dat heel wat expats tijdens de winter eventjes de batterijen (of beter: de menselijke zonnepanelen) gaan opladen in een of ander zonnig oord. Dubai is zo'n oord bij uitstek: "slechts" een goeie 5 uur vliegen, geen tijdsverschil, en vooral: gegarandeerd zon! En dus planden ook wij, samen met mijn ouders en zus, een weekje vakantie in de Verenigde Arabische Emiraten. 

De week voordien was erg druk. Niet zozeer door het valiezen maken - dat viel reuze mee aangezien de kledij die ik moest inpakken in de verste verte niet samenviel met wat wij hier dagelijks aandoen. Maar vooral door 5 oudercontacten die ik moest afwerken voor het einde van "Spring Term" (ironisch toch, hoe ze hier het 2e trimester noemen). Vooreerst een meeting met de respectievelijke leerkrachten, en bijkomend nog met de EAL leerkrachten (English as Additional Language) van Mathias en Sarah. Ik kan alles kort samenvatten: de feedback ging van goed tot beter tot best. 

Als bewijs hiervan kreeg dit trimester Sarah een "Merit Certificate" voor hard werken en goede resultaten in de EAL Class. En Lotte was zo mogelijk nog blijer omdat ze de "paint-an-egg" wedstrijd in haar klas had gewonnen en hiervoor een cadeaucheque van 500 roebel in de speelgoedwinkel kreeg! 

Naast de 5 oudercontacten moest ik uiteraard ook nog afspraken met de kapper, de pedicure en het fitnesscentrum afwerken. Dit alles in een poging om mijn lichaam "Dubai-proof" te krijgen ;-)

Onze vakantie voldeed ruimschoots aan onze verwachtingen: het hotel dat moeke en vake hadden uitgekozen was subliem, het weer was schitterend (al vertrokken we huiswaarts met gietende regen en zandstorm - is eens iets anders dan sneeuwstorm), het gezelschap tof & gezellig... Ik laat enkele foto's tot de verbeelding spreken.

 En toen we terugkwamen zag ik tot mijn ontgoocheling reeds door het vliegtuigraam dat Moscow nog steeds onder een laag(je) sneeuw bedekt was. Thuisgekomen heb ik tot mijn vreugde wel kunnen vaststellen dat er al héél wat sneeuw gesmolten is. En met temp tot 10° deze week zal deze trend zich wellicht snel verderzetten :-)

 VOOR

NA