Een herfstige zondag in Moscow

Zoals veel te vaak waren we ook deze zondag vroeg uit de veren voor alweer... voetbal! Het verkeer op zondagmorgen valt gelukkig reuze mee. Het weer viel in eerste instantie ook reuze mee, maar al gauw kwam de voorspelde regenbui langs. Onze meisjes springen erg creatief om met regenbescherming...

De match werd een doorslaand succes (12-1 voor Lincoln). Ik wil jullie echt niet opzadelen met wekelijkse matchverslagen, maar deze mag toch niet ontbreken, want Mathias werd - na "star of de week" op school, en "best pupil of the week" in de EAL - nu ook nog "man of the match"!! 

En voor de echte voetbalkenners: na afloop kwam international Kevin Kuranyi (Dinamo Moscow) bij de ploeg op de foto.

Daarna hoog tijd voor wat cultuur. 

Na een kleine koffiestop in de Nespresso shop, reden we naar het Novodevitsjiklooster. Hoewel de geschiedenis van dit klooster - sinds zijn oprichting in 1524 - een opeenvolging van wreedheden is, straalt de plek nu rust en sereniteit uit. Het klooster werd gedurende de jaren belaagd door Tataren, Polen en door Napoleon. Maar ook binnen de muren speelden zich drama's af. Zo was dit klooster een soort van "rusthuis" en soms zelfs gevangenis voor de vrouwen van russische tsaren en nobelen. Zo heeft de bekende tsaar Peter de Grote zijn halfzus Sofia, die ook op de troon uit was, levenslang opgesloten in de klooster. Zij heeft wel gezorgd voor de bouw van een aantal mooie gebouwen op het domein.

In dit seizoen is het uitzicht van aan het klooster op de rivier, de bomen en de wolkenkrabbers van  "Moscow City" op de achtergrond prachtig!

We wilden graag lunchen in "Friday's", maar aangezien er daar precies iets mis was met de luchtcirculatie (koud + erger nog: stinken), werd het Mc Donalds. Onze kinderen waren hier niet rouwig om. 

En nu we dan toch in een shopping mall waren, konden we niet nalaten nog wat broodnodige shopping te doen, totdat onze kinderen ècht niet meer konden...

Thank God It's Friday!

Omdat ik deze week al zooveel gehuiswerkt heb - en volgende week nog zal moeten doen
Omdat het vandaag supermooi weer was
Omdat ik niets heb om aan te doen ;-)
Omdat de kinderen uit al hun kleren groeien
Omdat het hier in de winter zo koud zal zijn dat iedereen minstens 3 paar kleren tegelijk moet aandoen
Omdat ik volgende week misschien geen tijd zal hebben want te druk met russische lessen
Omdat ik deze week over de auto beschik
Omdat in de boekskes staat dat je dat zeker ook moet doen

En omdat ik dat gewoon leuk en ontspannend vind...

... daarom besloot ik vandaag een grooooote shoppingmall te bezoeken. Gisteravond nog snel even gegoogled op een shoppingmall die zich vlakbij een metrostation van "mijn" metrolijn bevindt. Zo kwam ik uit op Evropeisky Shopping Centre. 18.000 m2, 300 winkels,  4 verdiepingen, kortom een walhalla voor de europese consument :-) Teveel om allemaal uit te kammen gedurende de enkele uurtjes die ikzelf had voorzien, maar genoeg om toch de kleerkast (vooral dan van de kinderen) een beetje aan te vullen.

In het terugkeren nam ik nog een foute metro, 't is te zeggen, hij reed wel de goede richting uit, maar stopte veel te veel. Een soort van "stopmetro" dus. Dat maakte dat ik mij nog moest haasten om op tijd aan school te staan. Daar kwam Mathias superenthousiast naar buiten gerend - met een schitterende "star of the week" award in zijn boekentas! Al had ik hem niet direct herkend. Hij had nl een leeuwenmasker gekregen van "Effe"??, een turkse klasgenoot die dat uitdeelde voor zijn verjaardag. Ook had Effe een taart meegebracht, wel niet zo lekker (niet belangrijk), maar zo'n taart, dat had ik nog nooit gezien, zei Mathias. Zo groot, en zo mooi, en zo ... hij raakte er echt niet over uitgepraat.
Een klasgenoot van Sarah kwam vragen als Sarah bij haar mocht komen spelen. Ik checkte even bij de mama en sprak af haar anderhalf uur later te gaan oppikken. Da's wel handig op zo'n compound. De hele school woont op een boogscheut van elkaar. Het is ook heel gemakkelijk fietsen met kleine kinderen omdat er vrijwel geen autoverkeer is, en als die er al zijn mogen ze niet meer dan 20 km per uur rijden. Snelheidsduivels (is hier misschien een beetje een overstatement) worden in het sportcentrum met nummerplaat geafficheerd!

Mathias de leeuw

Hard werken brengt op ;-)

Het minder leuke nieuws vandaag kwam van Tom, die vandaag terugkomt van een weekje Lyon, maar zijn aansluiting in Parijs heeft gemist :-( Deze vrijdagavond dus geen Rosinka Restaurant, dan maar Dr Oetker pizza @ home!

Pfff

Huiswerk, huiswerk, huiswerk, de kinderen worden hier overspoeld door huiswerk. Allé, misschien lichtjes overdreven, maar het kan wel tellen. Om te beginnen is er het systeem dat een beetje anders is dan wat wij gewoon waren op Sancta Maria: de kinderen krijgen op maandag hun huiswerk voor de hele week, dat moet pas klaar zijn tegen vrijdag. Op die manier leren ze al zelf een beetje plannen. Daarbij komt nog dat ons kinderen een EAL (English as Additional Language) programma volgen en daar ook nog eens huiswerk voor krijgen. Dit is uiteraard enkel gericht op taal.
En tot mijn verbazing kwam Lotte vandaag ook al met huiswerk thuis!
Mathias is de idee van huiswerk maken al gewoon van vorige jaren, dus bij hem loopt dat wel redelijk vlot. Voor Sarah is het allemaal nieuw, en zoals je op de foto's kan zien vraagt het soms wat meer moeite van haar en ook inspanning en geduld van mijn kant om haar gemotiveerd te houden. Wat trouwens niet altijd even goed lukt... :-(
Voor Lotte bleef vandaag de inspanning beperkt tot het luisteren naar een paar blaadjes uit haar voorleesboekje.

Lotte is trouwens nog een andere uitdaging aan het aangaan: het duimen afleren! Verhalen van andere mama's van duimende kindjes zijn vaak niet bepaald hoopgevend, en er is niet zoiets als de gouden truc - of als iemand ze kent, let me know! Onze aanpak is sinds dit weekend: haar duim intapen. Dag en nacht. En voorlopig werkt dat. Geen idee hoelang we dit eigenlijk moeten volhouden. We duimen alvast (maar dan niet op Lotte haar manier) voor de goede en definitieve afloop!

Zo willen we haar dus niet meer zien...

Weekend in zicht!

Tijd vliegt! De 2e schoolweek zit er al op! Als ik eerst Lotte ga ophalen aan school komt de juf mij zeggen dat ze zo verbaasd is dat Lotte nog zoveel energie over heeft op een vrijdagnamiddag. Lotte komt inderdaad op haar zotst naar buiten. Ik verbaas me daar intussen niet meer over, that's Lotte-de-luidruchtige-spring-in-het-veld. Van de kleuterschool fietsen we dan naar de lagere school (+- 1 min fietsen). Onderweg roept Lotte nog vrolijk "hallo vriendinnen", naar 2 andere fietsende kleuters, alsof iedereen hier nederlands verstaat...
Aan de lagere school wacht ik tot de kinderen met hun meester naar buiten komen, terwijl Lotte zoals altijd de schommel inpalmt. Zowel Sarah als Mathias zijn (zoals meestal eigenlijk) heel enthousiast over hun dag. Ze hebben vandaag mogen poseren voor de schoolfotograaf en vonden dat erg leuk. Benieuwd naar het resultaat! Hieronder alvast een foto van de hele school tesamen.
Sarah vraagt als we vanavond naar het Rosinka restaurantje gaan. En ja, waarom ook niet, het is intussen een vrijdagse gewoonte aan het worden. We spreken af met David, die ook bij Volvo werkt en in Angelovo, de buur-compound woont. Met zijn echtgenote en 2 kindjes die momenteel nog in België op vakantie zijn, brachten we de eerste weken veel tijd samen door wat er toe bijdroeg dat we ons hier heel snel thuis voelden. Het Rosinka restaurant is een soort van american hamburger tent. Het eten is er best wel lekker, de kids vinden het de max, alleen de russische bediening is nogal lomp, maar daar hebben we nu al meer begrip voor na onze inburgeringscursus ;-)
En zo sluiten we de week af, klaar voor een weekend vol voetbal (za én zo), shopping, en hopelijk ook nog een beetje cultuur.

Lagere school

Rara, wie is wie?

Na schooltijd nog even stoom aflaten op de speeltuin

En dan voetjes onder tafel in het Rosinka restaurant!

Introduction to Russia

We hadden deze week  "cultural classes", een training om gemakkelijker ingeburgerd te geraken in Rusland. 4 dagen lang kwam een prof aan huis om ons gedurende 4u privé les te geven. Best wel een leuk concept :-)
Heel wat van onze vragen zoals:
* waarom wordt Gorbatsjov zo gehaat in Rusland?
* wat vinden de russen nu eigenlijk van Poetin?
* waarom lopen de russen er zo nors bij?
* waarom lopen de (jonge) vrouwen er zo opgezet bij?
* waarom kennen zo weinig russen engels?
* wat hebben ze met WOII?
* waarom zijn ze zo weinig begaan met milieu, gezondheid, etc?
* wat hebben ze met handtekeningen en stempels?
...
werden tijdens deze cursus opgehelderd. Ook al blijft het allemaal nog wat "theoretisch" omdat we nog niet het échte Rusland leerden kennen vanuit onze beschermende compound, toch vond ik het verhelderend, herkenbaar, en het heeft zeker bijgedragen tot een beter begrip van deze andere cultuur.

Nu nog de taal.
Tom zit volgende week de hele week in Lyon - enige voordeel voor mij: ik beschik de hele week over een auto! - dus de week erna gaan we van start. Volgens hetzelfde aangename concept: lessen aan huis. Looking forward to this :-)

MYSL

Mathias had al een tijdje de wens uitgedrukt om te voetballen. We schreven hem in bij de Moscow Youth Soccer League (MYSL), een competitie voor kinderen die naar een internationale school in Moscow gaan. Dat leek mij een goed compromis: vroeg opstaan om in de kou aan de rand van een voetbalveld te gaan staan - en proberen op het juiste moment een motiverende kreet te slaan, en ondertussen andere expat-mama's en -papa's leren kennen.
En zo stonden we deze morgen - veel te vroeg - met het hele gezin op de oefenterreinen van Spartak Moscow. Het ontbrak Mathias (n° 17) nog wat aan techniek en power, maar dat compenseerde hij ruimschoots met enthousiasme en inzet. Uiteindelijk won zijn team, en als we zijn coach Jamie mogen geloven heeft hij zijn steentje zeker bijgedragen: zie wedstrijdverslag

Lotte zag het even wat minder zitten toen ze op 5 min tijd maar liefst 2 verdwaalde ballen tegen haar had gekregen...

De rest van de dag spendeerden we in shoppingcentra voor aankoop van oa balletoutfits voor de meisjes en tennisracket en scheenbeschermers voor Mathias. Klaar voor een sportief schooljaar!

School is cool !?

Intussen zitten er al 3 schooldagen op, tijd dus voor een korte update.

Mathias vond de eerste dag erg saai. Dat is niet zo verwonderlijk, hem kennende. Hij wou graag actief meedoen in de klas, vinger opsteken, bijleren, antwoorden enz, maar dat is natuurlijk niet zo evident als je geen woord verstaat van wat er gezegd wordt.
De 2e dag vond hij al een stuk leuker. Hij had zijn eerste EAL (English Additional Lessons) gehad -> bijles engels voor de niet engels-sprekende nieuwelingen op school, en hij had een blad met maaltafels moeten invullen en was als eerste klaar! Wat een opsteker!

Sarah daarentegen kwam heel enthousiast thuis na de eerste schooldag, maar dat enthousiasme is nog diezelfde avond omgeslaan in groot verdriet - angst voor wat haar de volgende dag te wachten zou staan... en intussen gelukkig alweer bijgedraaid. Ze beweert al 3 vriendinnen te hebben, al weet ze nog niet hoe ze heten. Ook kwam ze al met een uitnodiging naar huis voor een 'tea party' nu zondag! Klinkt tof!

Lotte lijkt het minst onder de indruk van de veranderingen. Ze zegt nog steeds graag dat ze niet naar school wil (deed ze vorig jaar ook al tot vervelens toe), maar uit haar gedrag is dat - eveneens net als vorig jaar - niet af te leiden. Ze trekt iedere dag gezwind naar school en komt even gezwind terug naar huis. Gisteren zei ze opeens tegen mij: "mama, look at me!", en deze morgen telde ze zomaar tot 10 in het engels. Easypeasy!

En ik? Ik geniet van mijn eerste vakantiedagen zonder kids in ??? - dit is zooolang geleden dat ik het mij zelfs niet meer kan herinneren!
Ik heb intussen het dichtsbijzijnde shoppingcenter verkend (niet indrukwekkend, maar toch leuk), cake gebakken - zoals het een echte goede huismoeder betaamt, overdag TV gekeken - zoals het een echte desperate housewife betaamt, koffie gedronken bij de buurvrouw - zoals het een echte "expat wife" betaamt, mij overgegeven aan mijn eerste Zumba-les... En dit is nog maar mijn 4e dag!

:-)

Terug naar school!

En zo vertrokken Mathias, Sarah en Lotte naar hun eerste schooldag @ the British International School Rosinka!

wordt vervolgd...

Citytrippen in Moscow

Zondag = uitstapjesdag, zo ook vandaag. We trokken naar de Christus Verlosserkathedraal. Een kerk met  een verhaal. Deze mastodont werd in 1931 op bevel van Stalin opgeblazen en vervangen door een mega groot openluchtzwembad. Pas 18 jaar geleden besloot burgemeester Loezjkov deze kerk terug in ere te herstellen. Hij werd in zijn volledige omvang van 9000 m² opnieuw opgetrokken. En dit is het resultaat, redelijk impressionant zowel vanbuiten als vanbinnen.

Na dit korte eerbetoon aan Pussy Riot ;-) wandelden we naar Old Arbat. Hier konden we genieten van allerlei straatentertainment, best gezellig, zelfs ondanks het miezerige weer.

Het Pushkin huis onderweg konden we niet links laten liggen. Zoals in elk museum zat ook hier in elke kamer een vies kijkende madamme die erop toeziet dat bezoekers de tentoongestelde 'schatten' niet aanraken of in hun broekzak steken of weetikveelwatmeedoen. Voor kinderen echter maken ze maar al te graag een uitzondering. Zo moesten onze kinderen achtereenvolgens plaatsnemen op een antieke stoel, een antieke sofa, een ook al antieke kandelaar vasthouden enz. En wij moesten daar allemaal foto's van nemen die we jullie natuurlijk niet willen onthouden!

Coctails and no more

Na 4 weken In Rusland met kids vonden we het hoog tijd om eens zonder de kroost op stap te gaan. Onze cleaning lady Wilma kwam voor de gelegenheid babysitten, en wij trokken naar een van de "must do's" volgens NYTimes travel guide: de City Space Bar. Gelegen op de 34e verdieping van het Swissotel leek ons dit alvast een leuke start van de avond. Het 360° uitzicht over downtown Moscow, het loungy interieur en de overheerlijke cocktails (voor mij dan wel "Virgin" cocktails, want in Rusland rijdt BOB ook!) maakten dat we hier veel te lang bleven plakken. Voor een resto restte ons niet genoeg tijd meer aangezien Wilma nog op tijd moest thuis geraken. Maar we hebben wel al eens kunnen proeven van het uitgaansleven in Moscow, en het smaakte absoluut naar meer!!