Welcome @ BIS

Vandaag mochten wij als nieuwkomers  kennismaken met onze school. Bedoeling was om als goed geïnformeerde ouders aan het nieuwe schooljaar te kunnen beginnen. Een afspraak die we niet wilden missen natuurlijk!
We werden verwelkomd door Clare en Julie, 2 leden van de PTA (parent teacher association, locale ouderraad dus) en mr. Butler, de schooldirecteur. We kregen allerlei voor ons nuttige - voor deze blog onbenullige info, en een rondleiding in de school.  Mathias en Sarah maakten al kort kennis met hun meesters. Ze hebben elk een Britse headteacher en een Russische assistent teacher. Ze zitten in de klas met respectievelijk 15 en 20 lln, waaronder jammer genoeg geen andere Nederlandstaligen.
Lotte die naar reception gaat, zit in een ander gebouw, met 20 kindjes in de klas van 10 verschillende nationaliteiten! Toen ze hoorde dat haar juf Sofie noemt (zoals ook vorig schooljaar) en zag dat haar symbooltje een olifantje is (zoals in het instapklasje op Sancta Maria) was ze helemaal in de mood van 'been there, seen this, done that'. Geen schoolstress meer dus voor Lotte ;-)

Om maandag helemaal geïntegreerd naar school te kunnen, kochten we nog snel pantoffels voor elk, zodat de kids lekker cosy de leerstof van dit schooljaar zouden kunnen verteren.

Ode aan de technologie

Aangezien het een druilerige zondag beloofde te worden, besloten we een museumpje mee te pikken. Keuze te over, hier in Moscow. Omwille van de kinderen kozen we voor het Polytechnisch Museum, dat in de reisgids aangeduid werd als populair uitje voor schoolkinderen.
Het museum gaat over de technologische ontwikkeling in Rusland in de 19e en 20e eeuw. En dat kan al wat betekenen: van horloges, over stoommachines, motoren tot ruimtetuigen en raketten. Een hele boterham, dat wel, maar vooral het verdiep over de ruimtevaart en het interactieve karakter (kinderen mochten op vanalles kloppen en veel lawaai maken) viel bij ons allen wel in de smaak.
Mathias poseerde maar al te graag eens bij een foto van Gagarin, en onze meisjes hadden wel te doen met Laika, het hondje dat in een kleine capsule de ruimte ingeschoten werd. Geen wonder dat dat beest al na enkele toerkes in de ruimte bezweek aan een overdosis stress :-(
Als afsluiter mochten de kindjes nog elk een muntje eigenhandig "persen", en daarmee waren alle krachten uitgeput en was het tijd om naar huis te gaan.

in memoriam Laika

en maar zoeken naar België...

well done, Yuri

na - voor - na

° van de langverwachte blog

mijn blog is een feit. vanaf nu kunnen jullie onze belevenissen volgen op deze webstek. een gemakkelijke manier om vele mensen op het thuisfront op de hoogte te houden van ons leven hier in moscow, en tegelijk een leuke herinnering voor mezelf.
ik test alvast eens met een fotooke, en wat kan dat beter zijn dan een foto van ons gezin op het Rode Plein!

Eindelijk!!

2 weken na onze aankomst en Moscow, en maar liefst 4(!) weken na het vertrek uit België is onze container eindelijk toegekomen!

Ons geduld werd maximaal op de proef gesteld, want aangekondigd tegen 9 uur werd na een telefoontje 11u30 en in de praktijk 13u30.

Zo blij als ik was als de vrachtwagen voor onze deur stopte, zo verstomd was ik toen bleek dat ons containerke verkeerd gepositioneerd was in de vrachtwagen. Ik verklaar me nader: de container stond op zo’n manier in de vrachtwagen dat de deur slechts enkele 10-tallen centimeters openkon. Met man en macht hebben de aanwezige werkmannen (met zes waren ze!!) eerst geprobeerd om de container te verschuiven, wat dus niet lukte. Vervolgens hebben ze allemaal druk rondgebeld. Geen idee wat ze daarmee dachten te bereiken. Om dan uiteindelijk de hele inboedel via de spleet-opening uit te laden. Enkele dozen waren té groot en moesten daardoor in de container geopend en leeggehaald worden.

Maar uiteindelijk was de container leeg. En ons huis vol.

Nu we (bijna) helemaal geïnstalleerd zijn met computer, tv, keukengerei, fietsen, speelgoed ea zijn we alle hindernissen snel vergeten J

Vanavond wordt voor het eerst in lang een luilekker avondje voor de tv – euh, dvd, want satellietschotel wordt pas volgende week geïnstalleerd! 

En we wachten nog steeds...

Dag 10 in moscow en nog steeds zonder container,  MAAR, hij is ons wel beloofd voor morgen!!
Intussen genieten we verder van het mooie weer, het rustige leven op de compound, en missen we ook nog steeds wel onze spulletjes uit de container.

Bij gebrek aan speelgoed en verkleedkleren (u raadt het al: die zitten in de container) hebben de kids de winterkleren uit de valiezen gehaald en spelen nu voor "russisch wintertje".

Dag 7 in Moscow

Exact 1 week geleden stapten we op het vliegtuig richting Moscow. Hoog tijd dus om enkele eerste indrukken neer te pennen.

Wat mij hier tot nu toe SUPER bevalt zijn: het weer (minstens 28°, elke dag opnieuw), ons huis inclusief de nachtelijk gekozen ikea-inrichting, de ligging van ons huis (dichtbij een - weliswaar kunstmatig aangelegd - strand, en belangrijker voor binnenkort: dichtbij de school en alle faciliteiten vd compound), de veelheid aan en grootte van de shoppingmalls (shoppingcenter gent zuid is er niets tegen), en moscow city waar we de afgelopen weekends de toerist uithingen. Ook het verkeer naar het centrum valt voorlopig super mee.
Eergisteren stonden we op 30 min rijden op het rode plein, wat hier écht bijzonder is. Niemand kijkt hier op van reistijden van 2h naar het centrum. Maar dat zullen we zeker en vast nog ondervinden als de vakantie voorbij is en alle russen terugkeren van hun "datsja's".

Mijn grootste - en voorlopig enige - frustratie is dat onze container nog steeds niet toegekomen is. De kinderen - in het bijzonder Mathias - missen heel erg hun speelgoed. Een geconfirmeerde leveringsdatum hebben we nog steeds niet, maar we hopen op eind deze week.

Hierbij alvast enkele fotootjes van onze uitstapjes. Zoals je ziet zijn deze vooral op 'shopping' en op 'strand' gericht. De pedalo's op het meer zijn echt wel de max! De kinderen maken ruzie om wie mag trappen, en ik lig lekker achterop en beeld me in dat ik op het dek van een luxe jacht lig :-)